حبیب الله مسعودی فرید معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به خدمات سازمان بهزیستی به افراد “دارای اختلال هویت جنسی” گفت: “عمده اقدامات سازمان بهزیستی برای افراد “دارای اختلال هویت جنسی” ارائه حمایت‌های روانی اجتماعی از آنهاست. موضوع پرداخت کمک هزینه جراحی تنها یک بخش از خدمات سازمان بهزیستی به این افراد است. برای مثال ممکن است این افراد از خانواده طرد شده و بی‌خانمان باشند. همچنین انجام برخی نامه نگاری‌ها برای تهیه اسناد هویتی جدید در خصوص افرادی که عمل جراحی انجام می‌دهند، از دیگر خدمات سازمان بهزیستی به این افراد است”.

وی با ادعای اینکه موضوع افراد “دارای اختلال هویت جنسی” اساساً یک موضوع روان پزشکی است، اظهار کرد: “به همین دلیل باید مسئولیت این کار با وزارت بهداشت باشد و آنها باید ابتدا این اختلال را تشخیص دهند. در حال حاضر هم همینطور است و این افراد ابتدا کارهای تشخیصی لازم را از طریق وزارت بهداشت و پزشکی قانونی انجام داده برای دریافت سایر حمایت‌ها به سازمان بهزیستی مراجعه می‌کنند”.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی با تاکید بر اینکه این اختلال باید از دوران کودکی شناسایی شود، تصریح کرد: اگر می‌توانستیم از سنین پایین‌تر مداخلاتی انجام دهیم شاید فرد از تصمیم خودش منصرف می‌شد، اما در حال حاضر مداخلات از سنین پایین انجام نمی‌شود و ما خیلی دیر به افراد درگیر این اختلال دسترسی پیدا می‌کنیم به همین دلیل ممکن است بسیاری از مداخلات روان پزشکی هم مثمر ثمر نباشد”.

مسعودی فرید با اشاره به اینکه معمولاً جراحان کمی هم در ایران این عمل جراحی را انجام می‌دهند، تصریح کرد: “در حال حاضر این عمل جراحی به عنوان عمل زیبایی – و نه عمل درمانی- تلقی می‌شود که همین موضوع باعث خارج شدن هزینه آن از خدمات بیمه‌ای شده است”.

وی ادامه داد: “نظر ما این است که اگر تشخیص دادیم این مساله یک اختلال است و به فرد مجوز دادیم که عمل جراحی را انجام دهد، اگر قرار است عمل جراحی انجام شود، باید به عنوان عمل درمانی باشد. همچنین بسیاری از جراحان هم تمایلی به انجام این عمل ندارند چرا که این جراحی بسیار سخت است و افرادی که تحت این عمل جراحی قرار می‌گیرند نیاز به پیگیری‌های زیادی دارند تا جایی که ممکن است این افراد دچار برخی مسائل مثل نارضایتی بعد از عمل جراحی شوند، به همین دلیل این جراحان ترجیح می‌دهند دست به جراحی‌های ساده‌تری بزنند که این پیگیری‌ها و عواقب را نداشته باشد”.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به اینکه سازمان بهزیستی مانند گذشته به این افراد کمک هزینه‌هایی برای انجام عمل جراحی پرداخت می‌کند، افزود: “اما کمک‌هایی که ما انجام می‌دهیم با توجه آزاد محاسبه شدن نرخ این جراحی‌ها مبلغ قابل توجهی نیست. با توجه به وضعیت بودجه کمک هزینه پرداختی از سوی بهزیستی حدود ۶ میلیون تومان است. این درحالیست که بسته به نوع جراحی مجموع هزینه‌های این عمل جراحی بیشتر است”.

مسعودی فرید ادامه داد: “اگر این خدمات مشمول بیمه می‌شد هزینه‌ها را بسیار کاهش می‌داد. همچنین هزینه‌های جانبی دیگر مثل جلسات روان شناسی و روان پزشکی برای تطبیق با هویت جدید و… هزینه‌های این افراد را افزایش می‌دهد”.

به گفته وی اقدامات مربوط به حوزه روان پزشکی پیش از این از طریق انستیتو روان پزشکی انجام می‌شد که تست کاملی از آنها گرفته می‌شد که آیا آنها شامل این موضوع می‌شوند یا نه؟ بعد از این مرحله طبق روال این افراد مدتی لباس مبدل می‌پوشند تا ببینید آیا تحمل این شرایط را از نظر اجتماعی دارند یا نه؟. معمولاً این طیف مشاوره‌های روان پزشکی هستند و از طریق وزارت بهداشت انجام می‌شود. بعد از تشخیص این افراد می‌توانند برای دریافت حمایت‌های اجتماعی به بهزیستی مراجعه کنند.

“راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی ” ۴ شرط را برای اختلال هویت جنسی لازم می‌داند:

-یک آرزو یا اصرار شدید برای شناخته شدن و بودن در نقش جنس مخالف (شامل افرادی که برای سود یا منفعت خاصی این اقدام را انجام می‌دهند، نمی‌شود)
-وجود شواهد و مدارک از ناراحتی و عذاب فرد از جنسیت فیزیکی خود در رفتار اجتماعی
-فرد دو جنسه یا همان هرمافرودیت (خنثی) نباشد
-شواهد و مدارک پزشکی ناراحتی و تضاد فرد را تأیید کند.
تشخیص فعلی برای تراجنسی‌هایی که برای درمان اقدام می‌کنند ” آشفتگی جنسی” است. بر طبق استاندارد ” انجمن جهانی حمایت از سلامتی ترنسجندرها ” یا همان (WPTAH) و پیش از ان انجمن بین‌المللی هری بنجامین برای بررسی بی‌قراری جنسی، این تشخیص (اختلال هویت جنسی) را برای بهری‌گیری از بیمه‌های اجتماعی و تغییر جنسیت لازم می‌داند و همچنین بیان می‌کند این اصطلاح به عنوان یک بیماری یا یک توهین نیست و باعث ازبین رفتن حقوق شهروندی و مدنی فرد نمی‌شود در هر حال تمام افرادی که دچار اختلال هویت جنسی هستند، لزوماً مایل به انجام دادن مراحل تغییر جنسیت نیستند به خصوص جراحی اندام‌های جنسی.

در متن قانون ایران تا کنون مقررات خاصی دربارهٔ تغییر جنسیت وضع نشده است. اما بر خلاف دیگر کشورهای اسلامی، جراحی تغییر جنسیت در ایران برای هر کسی که در مصاحبه‌های روان‌شناسی قبول شود و بتواند هزینهٔ عمل را پرداخت کند ممکن است. روح‌الله خمینی در سال ۱۳۶۱ طی فتوایی عمل تغییر جنسیت را فقط برای افرادی که چهره ی آنها با جنسیت آنها مغایرت دارد آزاد کرد و آن را مشروع دانست.