خبرگزاری هرانا – ۷۰۰ کارگر نساجی مازندران شامل کارخانجات تلار، گونی بافی، طبرستان و چند واحد دیگر بیش از ۲۵ است که حقوق دریافت نکرده‌اند و مسئولان بی‌توجهی می‌کنند.

بنا به گزارش فارس، نصرالله دریابیگی امروز با بیان اینکه کارگران نساجی مازندران متشکل از کارخانجات تلار، گونی بافی، طبرستان و چند واحد دیگر بیش از ۲۵ ماه است که حقوق دریافت نکرده‌اند، مشکلات اقتصادی، عدم بازسازی به موقع، سوء‌مدیریت و اجرای قانون خصوصی‌سازی را از جمله چالش‌های فراروی یکی از بهترین واحدهای تولیدی شمال کشور عنوان کرد.

وی کارخانجات نساجی مازندران را از بهترین واحدهای تولیدی کشور و شمال ایران ذکر و خاطرنشان کرد: در دو دهه گذشته هزاران نفر در این کارخانجات مشغول به کار بودند ولی امروز با وجود کاهش کارگران، ۷۰۰ کارگر این واحد تولیدی بیش از ۲۵ ماه از دریافت حقوق محروم مانده‌اند.

دبیر اجرایی تشکلات خانه کارگر استان مازندران تصریح کرد: اعتراض کارگران و همه اعتراض‌های این افراد به خاطر بی‌توجهی مسئولان کشور اتفاق افتاده است.

دریابیگی افزود: در جریان خصوصی‌سازی این واحد تولیدی، پخته و سنجیده عمل نشد چرا که سرمایه‌گذار خارجی نمی‌تواند مشکل صنعت و کارگران این مجموعه را حل کند.

وی با اشاره به قول مساعد رئیس جمهور برای احیای کارخانجات نساجی مازندران بیان کرد: بعد از چندین سال از ابراز این وعده، نه تنها این واحد احیا نشد بلکه اسباب نارضایتی کارگران را نیز فراهم کرد.

دریابیگی افزود: انتظار ما از مسئولان ارشد استان و کشور این است که این واحد تولیدی با مصوبه مسئولان عالی رتبه به بخش دولتی یعنی به شرکت سرمایه‌گذاری بانک ملی بازگردد و تمامی حقوق معوقه کارگران با بودجه اختصاصی تا ریال آخرش تصفیه شود همچنین تغییرات اساسی در مدیریت ارشد، هیئت مدیره و مدیرعامل با در نظرگرفتن تخصص و تعهد انجام پذیرد.

وی در ادامه با تاکید بر قطع کردن دست جناح‌های سیاسی از این کارخانجات ابراز امیدواری کرد قطعا با توجه به تحریم‌ها و مشکلاتی که از بابت واردات بی‌رویه کالاهای خارجی، مشکلات اقتصادی و مشکلات هدفمندسازی یارانه‌ها در کشور ایجاد شده با انتخاب مدیران اصلح می‌توان معضلات این واحد تولیدی را برطرف کرد.

بررسی موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:

•    بخش د ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی: استراحت‌ ـ فراغت‌ و محدودیت‌ معقول‌ ساعات‌ کار و مرخصی‌ ادورای‌ با استفاده‌ از حقوق‌ و همچنین‌ مزد ایام‌ تعطیل‌ رسمی کارگران‌ به رسمیت شناخته شود.
•    بخش الف ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی: اجرتی که‌ لااقل‌ مزایای‌ کافی‌ برای‌ کارگران و خانواده‌شان‌ طبق‌ مقررات‌ این‌ میثاق، محیا می‌کند؛ ‌به رسمیت شناخته شود.
•    بند ۱ ماده ۲۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر شخصی حق دارد کار کند، کار خود را آزادانه برگزیند، شرایط منصفانه و رضایت بخشی برای کار خواستار باشد و در برابر بی‌کاری حمایت شود.