خانه  > اندیشه و بیان, زندانیان  >  عفو بین الملل؛ محرومیت آرش صادقی از درمان مصداق بارز شکنجه و سلب “حق حیات” است

عفو بین الملل؛ محرومیت آرش صادقی از درمان مصداق بارز شکنجه و سلب “حق حیات” است

خبرگزاری هرانا – سازمان عفو بین الملل امروز با صدور بیانیه ای ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت جسمانی نامناسب آرش صادقی، زندانی سیاسی و تاکید بر در خطر بودن جان وی، کارشکنی های مسئولان در خصوص رسیدگی درمانی وی را مصداق بارز شکنجه اعلام کرد. عفو بین الملل تاکید کرده است که “امتناع عامدانه مقامات و مسئولان از فراهم آوردن مراقبت های پزشکی برای آرش صادقی، بنا به قوانین بین المللی مصداق شکنجه به شمار می رود، چرا که چنین محرومیتی عمدا موجب درد و رنج شدید این زندانی شده است، از قرار معلوم به منظور مجازات کردن او به عنوان یک مدافع حقوق بشر شناخته شده و همچنین به تلافی اعتصاب غذای او در پاییز و زمستان ۱۳۹۵ که موجب جلب توجه گسترده و برانگیخته شدن حساسیت افکار عمومی نسبت به وضعیت وی شد. محروم کردن آرش صادقی از مراقبت های پزشکی حیاتی همچنین ناقص «حق حیات» او است”.

به گزارش خبرگزاری هرانا، امروز سه شنبه ۲۲ مردادماه ۱۳۹۸، سازمان عفو بین‌الملل طی بیانیه‌ای ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت جسمانی آرش صادقی، زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر، محرومیت وی از درمان و کارشکنی های مسئولان زندان و قضایی در این زمینه را محکوم کرد.

در بخشی از این بیانیه آمده است: “عفو بین الملل مصرانه از شما می خواهد که مراقبت های پزشکی تخصصی و مورد نیاز آرش صادقی، از جمله معالجات مربوط به سرطان، را به هزینه دولت و در بیمارستان مناسبی بیرون از زندان، در اختیار او قرار دهید. همچنین، از شما درخواست می کنم که این زندانی را بی درنگ و بدون قیدوشرط آزاد کنید، چرا که او یک زندانی عقیدتی است که منحصراً به دلیل استفاده مسالمت آمیز از حقوق خود برای برخورداری از آزادی بیان و آزادی اجتماع و تشکل به زندان افتاده است”.

متن کامل این بیانیه در ادامه می آید:

“آرش صادقی، زندانی عقیدتی و مدافع حقوق بشر، به شدت بیمار است و با محروم شدن عامدانه و هدفمندانه از معالجات مربوط به سرطان، که درد و رنج فراوان او را موجب شده، تحت شکنجه قرار دارد. بازوی راست او به دلیل فقدان مراقبت های پزشکی در زندان به عفونت بعد از عمل مبتلا شده، به شدت ورم کرده، از کار افتاده و بی حس شده است. این زندانی همچنین از انجام آزمایش های مغز استخوان، به منظور تشخیص اینکه آیا سرطان در بدن او پخش شده یا نه، محروم مانده است. جان آرش صادقی در خطر است.

وزیر بهداشت کشور، دکتر سعید نمکی

 ساختمان ستاد مرکزی

 بولوار ایوانک، بولوار فرحزادی، شهرک قدس

 تهران، ایران

 جناب دکتر سعید نمکی، وزیر محترم بهداشت جان آرش صادقی، مدافع حقوق بشر زندانی، به دلیل محرومیت از معالجات بعد از عمل سرطان در معرض خطر قرار دارد. این زندانی بیمار، که در زندان رجایی شهر کرج به سر می برد، بعد از ماه ها تأخیر در ۲۱ شهریور ۱۳۹۷ برای درآوردن یک غده سرطانی در بازوی راستش در بیمارستانی بیرون از زندان مورد عمل جراحی سنگین قرار گرفت. به رغم توصیه اکید پزشکان که گفته بودند آرش صادقی باید دست کم ۲۵ روز در بیمارستان بستری بماند و از مراقبت های شدید تخصصی برای جلوگیری از خطرات جدی که متوجه سلامت و جان او بوده برخوردار شود، مقام ها و مسئولان سه روز بعد، در ۲۴ شهریور، او را به زندان برگرداندند. عمل جراحی آرش صادقی به هزینه خانواده او انجام شد، با این که در موازین بین المللی تصریح شده است که دولت ها باید هزینه های پزشکی زندانیان را به طور کامل و بدون تبعیض گذاری تقبل کنند.

از زمان بازگشت آرش صادقی به زندان، وضع جسمی او به شدت رو به وخامت گذاشته است. به دلیل محرومیت از مراقبت های الزامی بعد از عمل، بازوی راست او به شدت دچار عفونت شده، متورم شده، از کار افتاده و بی حس شده است. از آخرین بار که یک پزشک متخصص سرطان این زندانی را معاینه کرده و آزمایش های حیاتیِ مغز استخوان در مورد او انجام شده ماه ها می گذرد و این در حالی است که این آزمایش ها باید هر دو ماه یک بار برای تشخیص این که آیا سرطان در بدن او پخش شده یا نه در مورد او انجام شود. او در حال حاضر به درد شدید در ناحیه کتف و شانه مبتلا شده اما مقام ها و مسئولان، به جای توجه به علل اصلی وضعیت این زندانی، به خانواده اش گفته اند که برای او مسکن قوی بخرند. علاوه بر این، آرش صادقی از مشکلات گوارشی رنج می برد که ناشی از اعتصاب غذای طولانی او در پاییز سال ۱۳۹۵ است. پزشکان زندان بارها اعلام کرده اند که این زندانی قادر به تحمل حبس نیست و باید به یک بیمارستان تخصصی در بیرون زندان منتقل شود، اما مقام ها و مسئولان این توصیه ها را نشنیده گرفته اند. پزشکان هشدار داده اند که بدون معالجات مستمر، از جمله شیمی درمانی، احتمال دارد که سرطان به سایر اعضای بدن او سرایت کند.

امتناع عامدانه مقام ها و مسئولان از فراهم آوردن مراقبت های پزشکی برای آرش صادقی، بنا به قوانین بین المللی مصداق شکنجه به شمار می رود، چرا که چنین محرومیتی عمدا موجب درد و رنج شدید این زندانی شده است، از قرار معلوم به منظور مجازات کردن او به عنوان یک مدافع حقوق بشر شناخته شده و همچنین به تلافی اعتصاب غذای او در پاییز و زمستان ۱۳۹۵ که موجب جلب توجه گسترده و برانگیخته شدن حساسیت افکار عمومی نسبت به وضعیت وی شد. محروم کردن آرش صادقی از مراقبت های پزشکی حیاتی همچنین ناقص «حق حیات» او است.

عفو بین الملل مصرانه از شما می خواهد که مراقبت های پزشکی تخصصی و مورد نیاز آرش صادقی، از جمله معالجات مربوط به سرطان، را به هزینه دولت و در بیمارستان مناسبی بیرون از زندان، در اختیار او قرار دهید. همچنین، از شما درخواست می کنم که این زندانی را بی درنگ و بدون قید و شرط آزاد کنید، چرا که او یک زندانی عقیدتی است که منحصراً به دلیل استفاده مسالمت آمیز از حقوق خود برای برخورداری از آزادی بیان و آزادی اجتماع و تشکل به زندان افتاده است. سرانجام این که، مصرانه از شما می خواهم تحقیقات مستقل و مؤثری در مورد شکنجه شدن آرش صادقی به عمل آورید و کسانی را که مسئول محرومیت مستمر او از مراقبت های پزشکی بوده اند، با رعایت موازین بین المللی در خصوص محاکمه عادلانه، به مجازات برسانید.

اطلاعات تکمیلی

آرش صادقی، که از سال ۱۳۹۵ در زندان به سر می برد، بنا به اتهامات واهی در خصوص اقدام علیه امنیت ملی، که علناً به فعالیت های حقوق بشری او مربوط می شود، در دو پرونده جداگانه، جمعا به ۱۹ سال حبس محکوم شده است. در خرداد ۱۳۹۷، آرش صادقی مطلع شد که غده ای که در بازوی راست او رشد کرده ممکن است سرطانی باشد و باید بلافاصله مورد آزمایش سرطان استخوان قرار گیرد. این در حالی بود که این زندانی در ۱۸ ماه گذشته درد مستمری در ناحیه آرنج و شانه احساس می کرد و از این جهت نیز مورد بی اعتنایی مسئولان قرار گرفته بود. در پی تأخیرهای طولانی، سرانجام آرش صادقی در مرداد ۱۳۹۷ مورد آزمایش های پزشکی قرار گرفت و مشخص شد که به نوع نادری از سرطان به نام کندروسارکوم مبتلا شده است. پزشکان متعاقبا توصیه کردند که او بلافاصله در انستیتوی سرطان بیمارستان امام خمینی تهران بستری شود و برای درآوردن غده مورد عمل جراحی قرار گیرد. با این حال، مقام های دادستانی و مسئولان زندان تا اواسط شهریور از صدور اجازه انتقال او به بیمارستان خودداری کردند. ۱۷ شهریور ۱۳۹۷، پزشکان بیمارستان امام خمینی برای انتقال آرش صادقی به این بیمارستان و انجام عمل جراحی، تماس های مکرری با مسئولان زندان برقرار کردند. پزشکان بیمارستان به دنبال آن بودند تا آرش صادقی دست کم سه روز قبل از عمل جراحی در آنجا بستری شود، تا وضعیت او را به لحاظ آمادگی برای این عمل سنگین زیر نظر داشته باشند. با این حال، مسئولان زندان او را در آخرین فرصت، در ۲۰ شهریور، به بیمارستان انتقال دادند. عمل جراحی ۲۱ شهریور انجام شد و بیش از هفت ساعت طول کشید.

بعد از انجام عمل، پزشکان در نظر داشتند تا آرش صادقی را دست کم به مدت یک ساعت در اتاق احیا نگه دارند. اما مأموران امنیتی او را پیش از موعد و در حالی که هنوز بیهوش بود، از اتاق بیرون بردند و به دست چپ و پای چپ او دستبند و پابند زدند. مأموران امنیتی سپس، به رغم اعتراضات کارکنان بیمارستان، فضای دور تخت او را احاطه و مسدود کردند و این مانع از آن شد که تیم پزشکی بتواند سرکشی های مرسوم بعد از عمل را انجام دهد. چنین رفتاری، از منظر قوانین بین المللی، ناقض ممنوعیت اکید شکنجه و سایر برخوردهای بی رحمانه، غیرانسانی، و ترذیلی است؛ مقام ها و مسئولان ایرانی موظف اند که مراقبت های پزشکی مناسب را برای زندانیان فراهم آورند و همچنین با زندانیان به شیوه محترمانه و بنا به شأن ذاتی و انسانی شان رفتار کنند.

۲۴ شهریور ۱۳۹۷ ،کمتر از سه روز بعد از عمل جراحی، آرش صادقی را به زندان رجایی شهر برگرداندند. این اقدام به رغم توصیه پزشکان بیمارستان بود، مبنی بر این که این بیمار باید دست کم به مدت ۲۵ روز بعد از عمل جراحی بستری بماند، تا پزشکان متخصص قادر به بررسی وضعیت او باشند. پزشکان اعلام کرده بودند که آرش صادقی باید این دوره نقاهت بعد از عمل را پشت سر بگذارد تا نتیجتا آنها بتوانند در این باره تصمیمگیری کنند که به شیمی درمانی، پرتودرمانی یا عمل جراحی دیگری نیاز دارد یا نه. ۳۱ شهریور ۱۳۹۷، آرش صادقی وقت ملاقاتی با پزشک جراح خود داشت، که شیفت پیش از ظهر را برای نوبت ویزیت او مشخص کرده بود. اما نگهبانان زندان آرش صادقی را بعدازظهر به بیمارستان بردند و در آن زمان پزشک معالج او دیگر در دسترس نبود. در عوض، یک پزشک عمومی او را معاینه کرد و تشخیص داد که زخم جراحی او دچار عفونت جدی شده است. ارزیابی پزشک عمومی این بود که اگر او در بیمارستان مانده بود، احتمال بسیار کمتری داشت که به آن عفونت مبتلا شود. بنا به «موازین حداقلی سازمان ملل برای رفتار با زندانیان» موسوم به «قوانین نلسون ماندلا»، تصمیمات پزشکی فقط باید از جانب متخصصان بهداشت و سلامت اتخاذ شود و هیچ یک از کارکنان غیرپزشکی زندان نباید آن تصمیمات را نقض کند یا نادیده بگیرد.

۲۱ مهر ۱۳۹۷، به دنبال درخواست های مبرم و مکرر خانواده آرش صادقی، مسئولان زندان دوباره او را به بیمارستان منتقل کردند تا پزشکی که این زندانی را عمل کرده او را مورد معاینه قرار دهد. پزشک جراح اعلام کرد که آرش صادقی باید شیمی درمانی شود، اما تا زمانی که این بیمار در زندان به سر می برد و مخصوصاً با توجه به رویه مسئولان در به تأخیر انداختن یا لغو کردن نوبت انتقال او به بیمارستان، انجام شیمی درمانی امکانپذیر نیست. بنا به اطلاعاتی که عفو بین الملل به دست آورده، در بیمارستان، مأموران امنیتی آرش صادقی را مورد تعرض فیزیکی قرار داده، دست چپ او را پیچانده اند و با مشت به بازوی راست اش، در ناحیه ای که مورد عمل جراحی قرار گرفته، ضرباتی زدند. گفته می شود که مأموران امنیتی، در مقابل اعتراض کارکنان بیمارستان، اعلام کرده اند که برخوردشان «عین دستور رئیس زندان» است.

آرش صادقی و خانواده او اجازه دسترسی به پرونده پزشکی اش را پیدا نکرده اند، و مسئولان به آنها گفته اند که پرونده پزشکی او در اختیار سپاه پاسداران است. بنا به «قوانین نلسون ماندلا»، تمام زندانیان و منصوب شدگان از طرف آنان باید، در صورت درخواست، اجازه دسترسی به پرونده های پزشکی شان را پیدا کنند.

مقام ها و مسئولان ایرانی از زمانی که آرش صادقی در آبان ۱۳۹۵، در اعتراض به زندانی شدن همسرش گلرخ ابراهیمی ایرایی، اقدام به اعتصاب غذا کرد، به طور مستمر او را از دسترسی به مراقبت های پزشکی مناسب محروم کرده اند.”

هرانا پیشتر در تیرماه و همچنین خردادماه سال جاری طی گزارشی از محرومیت درمانی آرش صادقی پس از عمل جراحی در ناحیه دست خبر داده بود. در این گزارش به عفونت شدید ناحیه جراحی شده، تورم و کبودی و آسیب دیدگی عصب‌های حسی دست راست و مشکلات گوارشی به دلیل اثرات اعتصاب غذای طولانی این زندانی سیاسی اشاره شده بود.

آرش صادقی، کنشگر مدنی محبوس در زندان رجایی شهر کرج از سوی دادگاه انقلاب به تحمل ۱۵ سال حبس محکوم شده است که پس از جمع شدن با حبس تعلیقی ۴ ساله پیشین او به ۱۹ سال حبس افزایش یافت. در صورت اعمال ماده ۱۳۴ (تجمیع احکام) این مدت به ۱۱ سال و ۶ ماه کاهش پیدا خواهد کرد با این حال کماکان از اجرایی شدن این ماده در مورد آقای صادقی خبری نیست.

آقای صادقی سال ۹۶ در اعتراض به بازداشت دوباره گلرخ ایرایی -همسرش- بیش از هفتاد روز اعتصاب غذا کرده بود.

لازم به ذکر است همسر آرش صادقی، گلرخ ابراهیمی ایرایی که از آبان ماه سال ۹۵ در حال تحمل حبس بود در تاریخ ۱۹ فروردین ماه سال جاری و با پایان دوران محکومیت با تودیع قرار از بابت پرونده جدید، از زندان اوین آزاد شده است. وی از بابت پرونده جدید به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری دیگر و ۲ سال محرومیت از عضویت در گروه ها و احزاب محکوم شده است. به گفته وکیل وی، بر اساس حکم صادره با اعمال ماده ۱۳۴ مدت ۲ سال و ۱ ماه از این حبس قابل اجرا خواهد بود.

مطالب مرتـبط

بدون نظر

نظر بگذارید