خبرگزاری هرانا – کارگران شاغل در معادن زغال‌سنگ کرمان و کارگران خدماتی شهرک صنعتی شوش، نسبت به تاخیر در پرداخت حقوق خود و محرومیت از برخی مزایای شغلی، انتقاد دارند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از اعتماد، کارگران معادن در کرمان معوقات مزدی دارند.

کارگران معادن شرکت معادن زغال‌سنگ کرمان از مزایای طرح طبقه‌بندی مشاغل محروم مانده اند و با مشکلات دیگری ازجمله تعویق مزد ماهانه، عقب افتادن پرداخت حق بیمه کارگران و قطع و تعلیق بیمه درمانی کارگران به دلیل بدهی چند صد میلیاردی شرکت به سازمان تامین اجتماعی، وقوع حوادث در معادن تحت پوشش این شرکت و مصدومیت و مرگ کارگران به دلیل رعایت نشدن ضوابط ایمنی، مواجه هستند.

بر اساس این گزارش، در تاریخ ۷ آذرماه، کارگران شاغل در معدن ابنیل (یکی از معادن تحت پوشش شرکت معادن زغال‌سنگ کرمان) گفتند که همچنان حقوق ماه های مهر و آبان را دریافت نکرده‌اند. در تاریخ ۲ آذرماه نیز، بیمه درمان‌شان به دلیل پرداخت نشدن حق بیمه کارگران از سوی شرکت معادن زغال‌سنگ کرمان، متوقف شده بود و بعد از واریز ارقام اضطراری به حساب تامین اجتماعی، بیمه کارگران تا نیمه آذر ماه تمدید شده است.

بر اساس این گزارش، کارگران شش معدن زغال‌سنگ کرمان با ثیت ۲،۰۰۰ امضای اعتراضی، در پی ثبت شکایت در دیوان عدالت اداری هستند تا از این طریق، مدیران شرکت معادن زغال‌سنگ کرمان را ملزم کنند که طرح طبقه‌بندی مشاغل را به درستی اجرا کرده و حق این کارگران را بپردازند. طرح طبقه‌بندی مشاغل از ماه‌های پایانی سال ۱۳۹۸ در معادن زغال‌سنگ «هشونی»، «اصلی»، «هجدک»، «باب نیزو»، «همکار»، «آبنیل» و کارخانه زغال‌شویی تحت پوشش شرکت معادن زغال‌سنگ کرمان اجرا شد. اما مستندات نشان می‌دهد که بیشترین مزایای حاصل از اجرای این طرح، به کارکنان بخش اداری این شرکت تعلق گرفته و سهم کارگران پیشروی و استخراج (معروف به کارگران تونل) از اجرای طرح ناچیز بوده است.

تأخیر در پرداخت حقوق و نبود قرارداد رسمی برای کارگران خدماتی شهرک صنعتی شوش

به گزارش ایلنا، جمعی از کارگران خدماتی شاغل در شهرک صنعتی شوش، نسبت به پرداخت نشدن حقوق و مزایا، تعویق‌های طولانی‌مدت، محرومیت از حق اولاد و نبود قرارداد رسمی کاری، ابراز نگرانی و اعتراض کردند.

به گفته یکی از این کارگران، محرومیت از حق اولاد، تأخیر در دریافت حقوق و عدم رسیدگی به مطالبات قانونی، مشکلات معیشتی جدی برای خانواده‌های آنان ایجاد کرده است. استمرار این وضعیت سبب افزایش فشار روانی و نارضایتی در میان نیروهای خدماتی شده و آنها خواستار اقدام فوری مسئولان برای رفع این مشکلات هستند.

بر اساس آمار سالانه مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در سال ۱۴۰۳، موارد تعویق یا عدم پرداخت حقوق کارگران به مدت دست‌کم ۵۹۲ ماه برای ۱۸,۱۲۱ نفر ثبت شده است. همچنین ۴,۷۶۵ مورد اخراج یا تعدیل، ۵۸۵ مورد بیکاری، و ۴۸۸ ماه نبود بیمه برای ۵۲۵,۵۹۲ کارگر گزارش شده است. علاوه بر این، ۱۱ کارخانه تعطیل شده و ۴,۸۳۵ کارگر در وضعیت بلاتکلیفی قرار دارند.