خبرگزاری هرانا – طی روزهای اخیر، قبور دستکم ۳۰ شهروند درگذشته بهائی در گورستان جمعی خاوران تهران به وسیله ادوات راهسازی تخریب شدند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، اخیرا قبور دستکم ۳۰ شهروند درگذشتۀ بهائی دیگر در گورستان جمعی خاوران تهران تخریب شدند.

جامعه جهانی بهائی در واکنش به این موضوع با انتشار بیانیه ای اعلام کرد: “مسئولین نشانه‌ های روی قبرها را برداشته و با لودر و بولدوزر قبور را صاف کرده‌اند تا حالت قبر نداشته باشد. این کار به نحوی انجام شده که به نظر برسد هیچ قبری در آن محل وجود نداشته است.”

جامعه جهانی بهائی که دفتر آن در شهر ژنو است، تخریب قبور این شهروندان بهائی که “در ماه‌های اخیر به خاک سپرده شده بودند” را ” حمله‌ای بی‌سابقه و غیرانسانی به جامعۀ بهائی در ایران” دانست.

در بخشی از این بیانیه آمده است: “حکومت ایران بیش از دو سال است که از این محل برای دفن اجباری بهائیان استفاده کرده است، بدون اجازه دادن به حضور خانواده‌ها و یا رعایت آداب کفن و دفن بهائی. هتک حرمت قبور یک جنبه دائمی از کارزار ۴۵ ساله حکومت ایران برای سرکوب سیستماتیک بهائیان است که در پی سال‌ها آزار و اذیت در ارتباط با آرامستان‌ها صورت می‌گیرد.”

سیمین فهندژ، نمایندۀ جامعۀ بین‌المللی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو در این رابطه اظهار داشت: “نوروز نزدیک است و در حالی که خانواده‌هایی که به تازگی عزیزان خود را از دست داده‌اند هنوز در غم درگذشت عزیز خود به سر می‌برند، مقامات حکومتی درد شدید و تازه‌ای را بر آن‌ها تحمیل می‌کنند که نهایت غیر انسانی بودن رفتار آن‌ها را ثابت می‌کند. آن‌ها قبور افرادی را که تنها در چند ماه گذشته، حتی همین چند هفته پیش به خاک سپرده شده‌اند، ویران کرده‌اند، افرادی که خاطرات‌شان هنوز در ذهن و قلب عزیزان‌شان زنده است. هیچ هنجار مذهبی یا فرهنگی در هیچ نقطه‌ای از جهان این نوع بی‌حرمتی بی‌رحمانه را نمی‌پذیرد. این پاکسازی فرهنگی از طریق تخریب قبور و آرامستان‌ها با هدف محو هویت بهائیان از اذهان مردم ایران است.”

لازم به ذکر است، پیش از این نیز شهروندان بهائی جهت دفن عزیزان جانباخته خود در محل گورهای دسته جمعی که در جریان اعدام های گسترده بین سال های ۱۳۶۰ الی ۱۳۶۷ در بخشی از آرامستان خاوران به صورت بی نام و نشان ایجاد شده، تحت فشار قرار گرفتند. همچنین طی ماه های اخیر مسئولان بهشت زهرا بدون اجازه خانواده ها اقدام به دفن اجباری متوفیان بهائی در بخشی از آرامستان خاوران کردند.

شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.

بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار شهروند بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.