خبرگزاری هرانا – طی ۱۲ روز گذشته محمدرضا پورشجره (سیامک مهر) وبلاگ نویس زندانی در زندان ندامتگاه مرکزی کرج دچار خونریزی شدید کلیه گشته و مسئولین از اعطای مرخصی استعلاجی و اقدامات در مانی مناسب طفره میروند.
بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، محمدرضا پورشجره (سیامک مهر) وبلاگ نویس زندانی در زندان ندامتگاه مرکزی کرج طی ۱۲ روز گذشته دچار خونریزی شدید کلیه شده و زمانی که به بهداری زندان مراجعه نموده پزشکان بهداری دستور انجام سونوگرافی وی در خارج از زندان را صادر نمودند که مسئولین از اعزام وی به بیمارستانی مجهز در خارج زندان و یا مرخصی استعلاجی وی تا کنون طفره رفتهاند.پزشکان بهداری بدلیل عدم تشخیص دقیق بیماری وی نتوانستند برای وی داروی مسکن تجویز نمایند و این زندانی سیاسی از درد شدید کلیه بشدت رنج میبرد.
یکی از بستگان این زندانی سیاسی به گزارشگر هرانا گفت: “سیامک دوبار درخواست مرخصی استعلاجی کرده یکی در ۱۴ فروردین و دیگری در ۱۷ مرداد که با توجه به گذراندن ۱/۲ حبسش این از لحاظ قانون هم درست است ولی هر دوبار اجازه ندادند. دفعه پیش که نامه مرخصی وی را بردیم پیش نجفی دادیار ناظر بر زندان او به ما گفت: ما حتی ۱روز هم برای محمدرضا پورشجره مرخصی نمیدهیم. من از آدمی با این جرمها میترسم و برای خودم دردسر درست نمیکنم. شما هم بیدلیل اینقدر تلاش نکنید.”
لازم به یاد آوری است، سیامک مهر از بیماریهایی همچون ضعف بینای، دیسک کمر، نارسایی کلیوی، درد معده و همچنین سوء تغذیه رنج میبرد.
گفتنی است، محمدرضا پورشجره در تاریخ ۳۰ آذر ماه سال گذشته در شعبه ۱۰۹ دادگاه انقلاب کرج که به ریاست قاضی غلام سرابی برگزار شد، به اتهام سبالنبی و توهین به مقدسات محاکمه شده بود.
این وبلاگ نویس با تبرئه از اتهام سب النبی به اتهام توهین به مقدسات بنابر ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی به یک سال حبس محکوم شد.
این در شرایطی است که پورشجره پیشتر از سوی دادگاه انقلاب به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به سه سال زندان محکوم شده بود.
این زندانی سیاسی همچون پرونده قبلی خود به حکم صادر شده به خاطر عدم وجود رعایت قانون در دادگاههای قوه قضاییه اعتراضی نکرده است.
محمدرضا پورشجره (سیامک مهر) در تاریخ ۲۱ شهریور ماه ۱۳۸۹ در منزل مسکونی خود در شهر کرج بازداشت شد. او بعد از بازداشت به سلولهای انفرادی زندان رجاییشهر منتقل و مدت هفت ماه در سلول انفرادی مورد شکنجه و آزار و اذیت قرار گرفت که این فشارها موجب آسیبهای جسمی بر روی وی شده بود.
بررسی موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:
• بخش دوم ماده ۲۲ کنوانسیون حقوق زندانیان: زندانیان بیماری که نیاز به معالجات ویژه و تخصصی دارند باید به موسسات تخصصی یا بیمارستانهای غیرنظامی در خارج زندان منتقل شوند. بیمارستان مورد اشاره باید تجهیزات لازم، تخت کافی، لوازم دارویی مناسب و پزشک متخصص و آموزش دیده برای مراقبتهای پزشکی و درمانی از زندانی بیمار را داشته باشد.
• ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است همه گونه آزمایش پزشکی را به محض ورود هر زندانی به زندان و همینطور در صورت لزوم به عمل آورد. بنابراین چنانچه زندانی مبتلا به بیماری جسمی یا روانی باشد، در اسرع وقت باید کشف شود و اقدامات لازم نظیر جداسازی زندانیان مشکوک به بیماریهای عفونی یا مسری و باقی اقدامات درمانی و پزشکی در مورد آنها به انجام برسد. در مورد زندانیانی که مبتلا به نقص فیزیکی (جسمی) یا روانی هستند خدمات توانبخشی باید ارائه شود. پزشک زندان همچنین موظف است میزان ظرفیت فیزیکی هر زندانی را برای کار و فعالیتهای جسمانی تعیین کند.
• ماده ۲۵ کنوانسیون حقوق زندانیان: پزشک زندان موظف است مراقبت سلامت جسمی و روانی زندانیان باشد و باید بصورت روزانه و با دقت تمام زندانیان بیمار را ویزیت کند، اعم از همه کسانی که از بیماری شکایت دارند و یا حتی زندانیانی که تصور میشود تمارض میکنند.
• ماده ۱۰۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: بهداری موسسه یا زندان مکلف است دست کم ماهی یکبار نسبت بهتست پزشکی کلیه محکومان اقدام نماید.
• ماده ۱۰۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: در موارد ضروری خروج محکوم از زندان برای معالجه بایستی با تایید بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان و موافقت قاضی ناظر باشد. در موارد فوری محکومی بیمار به دستور پزشک یا بهداری زندان و اجازه رییس موسسه یا زندان یا جانشین او به بیمارستان اعزام میگردد و مراتب باید در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود.
• ماده ۱۱۲ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: هرگاه محکومی تازه وارد نسخه یا داروئی همراه داشته باشد اخذ و در اختیار بهداری زندان قرار میگیرد تا به تجویز پزشک به او داده شود و هرگاه دارو جنبه حیاتی برای وی دارد بایستی فوراً پس از معاینه و تجویز پزشک در اختیار وی قرار گیرد.
• ماده ۱۱۳ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور: زندانیان به محض احساس کسالت جریان را به مسئول امور نگهبانی زندان اطلاع داده و با اخذ معرفینامه به بهداری موسسه یا زندان اعزام و دارو و دستورهای لازم پزشکی را دریافت میدارد.
بدون نظر
نظر بگذارید