خبرگزاری هرانا – در حالی که وزارت علوم بر مختومه‌شدن تمامی پرونده‌های انضباطی مرتبط با اعتراضات سال ۱۴۰۱ تأکید دارد، شرق در گزارشی اعلام کرد که دست‌کم ۲۴ دانشجو در دانشگاه‌های مختلف کشور از دانشگاه اخراج یا در آستانه اخراج قرار دارند. دانشجویان دانشگاه‌های علامه طباطبایی، امیرکبیر، خوارزمی، خواجه نصیر و علم و صنعت از جمله افرادی هستند که از تداوم این فشارهای امنیتی خبر داده‌اند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از شرق، دستکم ۲۴ دانشجو به دلیل پرونده‌هایی که در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ علیه آنها تشکیل شده، از دانشگاه اخراج یا در آستانه اخراج قرار دارند.

براساس این گزارش، بخش عمده این دانشجویان به دانشگاه‌های خاصی تعلق دارند؛ در دانشگاه خواجه نصیر شش دانشجو با احکام انضباطی روبه‌رو شدند که پنج تن از آنان نهایتاً از ادامه تحصیل بازماندند. در دانشگاه امیرکبیر نیز نزدیک به ۱۵ دانشجو پس از محرومیت تحصیلی با مشکل سنوات مواجه شدند، به گونه‌ای که بعضی تنها موفق به دریافت مدرک کاردانی به جای کارشناسی شدند. در دانشگاه علامه طباطبایی چندین دانشجو، از جمله یک دانشجوی علوم سیاسی و یک دانشجوی روابط بین‌الملل، با پرونده‌سازی‌های مکرر بر مبنای فعالیت‌های مجازی و توییت‌ها از تحصیل محروم یا در آستانه اخراج قرار گرفتند. در دانشگاه خوارزمی نیز دست‌کم یک دانشجو با رتبه ممتاز کنکور به دلیل تبعید تحصیلی و مشکلات سنواتی ناچار به انصراف شد و در دانشگاه علم و صنعت، یک دانشجوی مهندسی شیمی با وجود بازگشت پس از دو سال محرومیت همچنان بلاتکلیف مانده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که اغلب این دانشجویان به دلیل احکام کمیته‌های انضباطی در سال ۱۴۰۱ از تحصیل محروم شدند و با پایان‌یافتن سنوات تحصیلی، عملاً از دانشگاه اخراج یا مجبور به ترک تحصیل شده‌اند. در برخی موارد، دانشجویان با وجود وعده‌های صریح وزارت علوم مبنی بر بازنگری در پرونده‌ها، با تأیید مجدد همان احکام مواجه شدند.

این در حالی است که مورخ ۵ مهرماه سعید حبیبا، رئیس سازمان امور دانشجویان در مصاحبه‌ای تأکید کرد که «تمام پرونده‌های مربوط به اعتراضات سال ۱۴۰۱ بسته شده و کسانی که از دانشگاه اخراج و از تحصیل محروم شده بودند، همه بازگشتند».

همچنین، مورخ ۴ مهرماه حسین سیمایی‌صراف، وزیر علوم نیز در این خصوص مدعی شده است که «به دانشگاه‌ها گفته شده تا محرومیت سنواتی را در نظر نگیرند. هرکسی مدعی است که به این علت محروم شده اسمش را برای من بفرستد. یک سال است می‌گویم‌ هر‌ کسی که به علت اعتراضات سال ۱۴۰۱ اخراج شده یا محرومیت سنواتی دارد که منجر به اخراج شده به من اعلام کند. حتی یک نفر هم به من گزارشی نداده است در‌حالی‌که من ۳۵۰ دانشجو را به دانشگاه برگردانده‌ام».

سامان مرتضوی، یکی از دانشجویان خوارزمی که پس از چهار ترم محرومیت به دانشگاه بازنگشته، می‌گوید به دلیل مشکلات سنواتی و اجبار به تغییر محل تحصیل، ناچار به انصراف شد. در دانشگاه علامه طباطبایی نیز علی فراهانی، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی تأکید کرده است که تنها به دلیل یک توییت برایش پرونده تشکیل شده و همین امر پایان تحصیل او را رقم زده است. علیرضا کاظمی، دانشجوی دیگری از همین دانشگاه نیز که دو ترم محروم شده بود، توضیح داده است که با وجود وعده‌های وزارت علوم، حکم او عیناً تأیید شده و حالا به دلیل اتمام سنوات در آستانه اخراج قرار دارد.

موارد مشابه در دانشگاه‌های علم و صنعت و امیرکبیر نیز دیده می‌شود. علی فتاحی، یکی از دانشجویان مهندسی شیمی علم و صنعت با وجود بازگشت پس از دو سال محرومیت، همچنان با مشکل سنوات و بلاتکلیفی پرونده مواجه است. در امیرکبیر نیز شماری از دانشجویان به جای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی، تنها مدرک کاردانی دریافت کرده‌اند.

به گفته منابع دانشجویی، وزارت علوم طی یک‌سال اخیر از دانشجویان خواسته است در خصوص پرونده‌های انضباطی «خوداظهاری» کنند. این در حالی است که وزارتخانه صادرکننده احکام انضباطی، به‌طور طبیعی باید خود دارای فهرست کامل این پرونده‌ها باشد. به‌رغم ادعای وزیر علوم مبنی بر بازگشت صدها دانشجو به دانشگاه‌ها، مستندات نشان می‌دهد فشار نهادهای حراست و سازوکارهای غیرشفاف در روند رسیدگی به پرونده‌ها همچنان پابرجاست و برخی دانشجویان حتی بدون امکان دفاع، احکام جدید محرومیت یا اخراج دریافت کرده‌اند.

تداوم این وضعیت، نقض آشکار حق تحصیل و برخورداری برابر از آموزش عالی محسوب می‌شود و می‌تواند مصداقی از مجازات دسته‌جمعی دانشجویان معترض باشد. در کنار فشار روانی و امنیتی، بسیاری از دانشجویان در معرض محرومیت از فارغ‌التحصیلی، اعزام اجباری به خدمت سربازی و از دست‌دادن سال‌ها تلاش علمی خود قرار گرفته‌اند.