خبرگزاری هرانا – روز یکشنبه ۱۴ دیماه در یورش ماموران امنیتی و سپاه پاسداران به روستای نصیر آباد سرباز واقع در جنوب بلوچستان دستکم ۳۰ نفر بازداشت شدند که یکی از این بازداشت شدگان ادریس بلیده‌ای است.

به گزارش هرانا و به نقل از کمپین فعالین مدنی بلوچ، ماموران امنیتی ۹۰ درصد ترور‌ها و حلمه‌های انفجاری سالهای اخیر بلوچستان را به این بازداشت شدگان نسبت داده‌اند اما خانواده آن‌ها را بی‌گناه می‌داددند و اتهامات را رد می‌کنند.

تا کنون در خواست‌های خانواده برای ملاقات و تماس تلفنی و اخذ وکیل برای بازداشت شدگان رد شده است.

در همین زمینه همسر یکی از بازداشت شدگان نصیر اباد سرباز در نامه‌ای به فرمانده انتظامی استان سیستان و بلوچستان به اتهامات وارد شده از سوی وی پاسخ می‌گوید و از چگونگی بازداشت همسرش می‌گوید.

این نامه به شرح ذیل است:

جناب آقای رحیمی فرمانده انتظامی سیستان و بلوچستان

سلام علیکم

من سمیه بهرامزهی، همسرادریس بلیده‌ای هستم. که به همراه برادرش بشیر بلیدیی و ۳۰ نفر دیگر روز یکشنبه ۱۴ آبان با یورش وحشیانه ماموران شما به روستای ما بازداشت شدند.

ماموران زیر نظر شما وقتی ما خواب بودیم درب و پنجره را شکسته وارد خانه شده و پتو را از سر ما کشیدند و با توهین و تحقیر و جیغ و فریاد کشیدن بر سر ما شوهرم را با لباس شب و بدون دمپایی و پیراهن بازداشت کرده و بدون هیچ پرس و جویی اورا دست بند زده و به مکان نا‌معلومی منتقل کردنداز آن روز دو فرزندم ترس تمام وجودشان را فراگرفته و هرشب که می‌خوابند در خواب می‌گن: «مامان مامورا می‌ان»

وقتیکه از ماموران پرسیدم که چکارش دارید و آیا شما حکم و مجوزی دارید که به اتاق خواب ما حمله کرده‌اید می‌گفتند: خفه شید چند تا سوال ازشون می‌پرسم و بس! اما تا الان هیچ خبری از آن‌ها نیست. نه تماسی، نه ملاقاتی، نه هیچ خبری. هر چقدر برای ملاقات می‌رویم می‌گویند بروید ماه بعد بیاید به شما نشانشان نمی‌دهیم.

همسرم و برادرش دو برادر یتیم بودند که ۱۷ سال پیش پدرشان فوت کرده است و مادرش این دو را با هزار بدبختی پرورش داده تا به این سن رسیده‌اند و وضعیت بقیه بازداشت شدگان بهتر نیست.

شغل همسرم ادریس، کشاورزی هست و سرپرست سه خانواده با هشت نفر جمعیت می‌باشد که مادر پیرش تحت پوشش کمیته امداد هست و با مبلغ کمی که هر ماه دریافت می‌کرد زندگی خود را سپری می‌کردند و چون با کشاورزی مایحتاج زندگی بر آورده نمی‌شد پیش داییش در مرغ فروشی شروع به کار کرده بود و هنوز دو هفته از کارگری و شاگردیش نمی‌گذرد که به اتهام «تروریست» بودن بازداشتش کردید…. در حالی که به آن‌ها اتهام می‌زنید که چند سال در پاکستان و افغانستان آموزش بمبگذاری دیده‌اند. این‌ها همه کذب است چرا که در همه این سالهایی که همسرم با من بوده و دو فرزند داریم هیچ وقت یک ماه هم از خانواده‌اش دور نبوده است. چه برسد به سه سال آموزش نظامی در افغانستان و پاکستان.

به والله که ما سه خانواده در یک اتاق خاکی و گلی می‌خوابیم حتی بعضی وقت‌ها شب را با یک تکه نان سپری می‌کردیم حالا ما کجا واین اتهامات بی‌اساس که شما فرمانده نیروی انتظامی و اطلاعات، به ما می‌زنید کجا؟!

چگونه ممکن است شما دوسال قبل با سر و صدای فراوان می‌گفتید که قاتل مولوی جنگی زهی، مولوی نقش بندی و همراهانش هستند اما وقتی ثابت شد که همه این‌ها اتهامات بی‌پایه‌ای بودند که بدخواهانی از مسئولان امنیتی به وی نسبت داده‌اند حالا که این گروه ۱۸ نفره بازداشت شدگان نصیر اباد را گرفتید؛ ادعا دارید که این‌ها قاتلان مولوی جنگی زهی و ترور چندین معلم و ترور یک معلم و بسیجی را به عهده گرفته‌اند. همانگونه که در مورد مولوی نقشبندی و همراهانش گفتید که به عهده گرفته‌اند اما بعدا مشخص شد که زیر فشار شکنجه روحی و جسمی وادار به گفتن موارد املا شده بودند.

چرا ادعا می‌کنید که این افراد تروریست‌های حرفه‌ای باندی هستند در حالی که هیچ سلاحی از آن‌ها پیدا نکردید و هیچ کس فراری نبود و هیچ کدام خبری از چرایی بازداشتشان نداشتند؟

چطور ممکن است یک نفر که شما می‌گوید یک باند است در روستای خودش و دوستان خودش را ترور کند؟! این با کدام منطق جور در می‌آید؟

ما مردم نصیر اباد همگی از به شهادت رساندن این بسیجی و معلم شهرکی ناراحت و غمگین شدیم هیچ وقت انسان‌های صلح جو و فقیر سرباز و نصیر اباد دست به کارهای تروریستی نمی‌زنند.

اگر شما هزار بارهم سعی در دلیل تراشی کنید ما که با چشمان خود دیده‌ایم و از فشارهای ماموران شما خبر داریم باور نخواهیم کرد.

جناب سردار رحیمی ما از شما تقاضا داریم عدل و انصاف را رعایت کنید و به دنبال مجرمان اصلی بروید و بی‌گناهان را آزاد کنید. و اگر فریاد ما را گوش نکنید ما به خداوند شکایت خواهیم کرد.

سمیه بهرامزهی

همسر ادریس بلیده ایی

شنبه ۲۷ دیماه ۱۳۹۳