خبرگزاری هرانا – منوچهر جعفری احمدآبادی، از معترضان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، از بهمن‌ماه سال گذشته دوران تبعید خود را در شهر اردکان سپری می‌کند. وی مبتلا به بیماری‌هایی همچون هموفیلی و هپاتیت است و به دلیل دوری از مراکز درمانی تخصصی، با مشکلات جسمانی و محدودیت دسترسی به خدمات درمانی مناسب مواجه شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، منوچهر جعفری احمدآبادی که در شهر اردکان در تبعید به‌سر میبرد، با مشکلاتی در زمینه دسترسی به خدمات درمانی تخصصی مواجه است.

بر اساس اطلاعات دریافتی هرانا، آقای جعفری احمدآبادی به بیماری هموفیلی نوع A و هپاتیت نوع C مبتلا است. در اردکان مرکز درمانی تخصصی برای رسیدگی به بیماری هموفیلی وجود ندارد. اگرچه در مرکز استان یزد امکانات نسبتا مناسبی فراهم است، اما وی به موجب حکم تبعید، از دسترسی به این مراکز محروم مانده است. این محرومیت، در کنار فشارهای روانی ناشی از تبعید و دوری از خانواده، موجب وخامت وضعیت جسمانی و بازگشت علائم افسردگی در او شده است.

منوچهر جعفری احمدآبادی، فرزند عباس، متولد ۱۳۶۹ و شهروند ساکن شهرستان ساوجبلاغ استان البرز است که در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ و فعالیت‌های اعتراضی در فضای مجازی، با روندی طولانی از پیگردهای قضایی و امنیتی مواجه شد. نخستین بار در آبان‌ماه ۱۴۰۱ و در جریان فعالیت‌های داوطلبانه‌اش در پایگاه هلال احمر اردکان، هدف تهدیدهای امنیتی قرار گرفت. از آن زمان، او با روندی مستمر از احضار، تهدید، تلاش برای بازداشت و نهایتاً تعقیب قضایی مواجه شد.

در بهمن‌ماه ۱۴۰۱، همکاری وی با هلال احمر به‌دلیل فشارهای امنیتی متوقف شد و در همان دوره، بدون دریافت ابلاغیه رسمی، دو بار تلاش برای بازداشت او صورت گرفت. همچنین، از وی خواسته شد توبه‌نامه‌ای را امضا کند که از انجام آن خودداری کرد.

رسیدگی قضایی به پرونده آقای جعفری از اردیبهشت ۱۴۰۲ آغاز شد. در نخستین مرحله، او با وثیقه موقتاً آزاد شد. نخستین جلسه رسیدگی در دادگاه انقلاب کرج در شهریور ۱۴۰۲ برگزار شد. در مردادماه ۱۴۰۳، دادگاه بدوی وی را به مجموعاً سه سال حبس و دو سال تبعید محکوم کرد؛ حکمی که در دادگاه تجدیدنظر در مهرماه همان سال، به پنج ماه حبس تعزیری و دو سال تبعید کاهش یافت.

او در آبان ۱۴۰۳ برای اجرای حکم، خود را به اجرای احکام معرفی کرد و مدتی را در زندان مرکزی کرج (سالن ۱۵ ویژه زندانیان سیاسی و عقیدتی) گذراند. پس از تحمل ۷۷ روز حبس، در بهمن ۱۴۰۳ با پابند الکترونیکی آزاد و به تبعید در اردکان یزد منتقل شد. از آن پس، موظف به حضور روزانه در کلانتری شهر احمدآباد شد.