خبرگزاری هرانا – گروهی از کارگران اخراج شده شرکت قطارهای مسافر بری رعد تبریز مطالبات مزدی و بیمه ای دارند و از بلاتکلیفی وضعیت شغلی خود خبر دادند.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایلنا، تعدادی از کارگران شرکت قطارهای مسافر بری رعد تبریز از بلاتکلیفی خود پس از اخراج از مهرماه سال گذشته تاکنون گلایه کردند.

بر اساس این گزارش، حدود ۶۰ کارگر شرکت قطارهای مسافر بری رعد تبریز که از تاریخ ۱ مهر ۱۴۰۱ به بهانه عدم نیاز به نیرو توسط کارفرما اخراج شده اند، علیرغم شکایت در اداره کار و دریافت حکم بازگشت به کار، پس از گذشت حدودا ۲۶ ماه بدون حقوق همچنان بلاتکلیف‌ هستند.

یکی از این کارگران در این رابطه گفت: “با وجود آنکه اداره کار در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۴۰۲، برای کارگران تعدیلی حکم بازگشت به کار صادر کرده، اما کارفرما در مقابل این حکم مقاومت می‌کند و اجازه ادامه کار را به آن‌ها نمی‌دهد به همین دلیل پرونده به مراجع قضایی واگذار شد. کارفرما نیز هر بار با اعتراض به ارای صادره، رسیدگی به پرونده کارگران را به تاخیر انداخته و کند می‌کند. متاسفانه در آخرین پی گیری‌های اعتراضی کارفرما هیات تجدید نظر دیوان عدالت اداری در تاریخ ۲۶ آبان سال جاری، حکم به رد ادعای کارگران داده و سایر آرای بحق کارگران در این رای نقض شده است.”

این کارگر با اشاره به سوابق ۱۵ تا ۲۰ ساله خود و برخی از همکارانش، مطالبات هر یک از این کارگران را که شامل سنوات پایان کار، عیدی، حق مرخصی‌ها و سایر مزایای پرداخت نشده است، بین ۳۰۰ تا۴۰۰ میلیون تومان عنوان کرد و گفت: ” همزمان با پرداخت نشدن حقوق از مهر ماه سال ۱۴۰۱، بیمه کارگران به تامین اجتماعی نیز پرداخت نشده است و بیمه درمانی کارگران و خانواده‌هایشان تقریبا از دو سال پیش فاقد اعتبار شده است.  کارگران در ایام بیکاری بارها بدنبال کار در واحدهای خدماتی و صنعتی گشته‌ اند اما به دلیل افزایش سن شغلی برایشان وجود نداشت، در نتیجه فقط تعداد محدودی با انجام کارهایی نظیر دستفروشی، مسافرکشی و نگهبانی معیشت خود را تامین می‌کنند اما بقیه هنوز نتوانسته‌اند برای خود شغلی پیدا کنند.”

این کارگر در پایان ضمن انتقاد از عملکرد مسئولان در این خصوص اظهار داشت: “آنچه کارگران از مسئولان می‌خواهند حفظ شغل و دریافت مطالباتشان است، اما بعضا مسئولان بجای حمایت از ۶۰ کارگر باسابقه که معاش‌شان تهدید شده، از کارفرمایی حمایت می‌کنند که از قانون تبعیت نمی‌کنند و مانع بازگشت به کارشان می‌شود.”