خبرگزاری هرانا – شعبه تجدید نظر دیوان عدالت اداری رای صادره توسط این دیوان در ارتباط با “عدم امکان تحصیلات دانشگاهی شهروندان بهایی” را تائید کرد. حنان حر، شهروند بهایی پس از شرکت در آزمون سراسری سال ۹۵ و علیرغم قبولی و پذیرش در دانشگاه نوشیروانی بابل، به دلیل بهایی بودن از ادامه تحصیل در دانشگاه محروم ماند. این جوان بهایی برای استیفای حقوق انسانی و شهروندی خود شکایت به دیوان عدالت اداری برد. دیوان عدالت اداری پس از پایان فرآیند بررسی در بهار سال گذشته با صدور حکمی شکایت وی را وارد ندانست؛ چرا که به گفته این نهاد قضایی “شهروندان بهایی علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی از حق تحصیل در ایران نیز محروم هستند”.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حنان حر شهروند بهایی با رتبه ۳۰۰۰ ریاضی، قبولی روزانه رشته مکانیک نوشیروانی بابل، از روز ۱۲ مهر ماه ۱۳۹۵ اجازه ورود به دانشگاه را پیدا نکرد و به این ترتیب از ادامه تحصیل او جلوگیری شد.

این شهروند بهایی برای استیفای حقوق خود شکایتی را در سال ۹۶ در دیوان عدالت اداری ثبت کرد و از دستگاه قضایی برای برخورداری از حقوق شهروندی خود استمداد طلبید.

در خردادماه سال گذشته حکم دیوان عدالت اداری که توسط شعبه ۴۰ آن صادر شده بود به حنان حر ابلاغ شد. پس از ابلاغ این حکم حنان حر مجددا درخواست تجدید نظر کرده و نهایتا در تاریخ ۲۳ خردادماه سال جاری اعتراض این شهروند بهایی به حکم صادره رد و حکم دیوان عدالت اداری توسط شعبه ۲۶ تجدید نظر این دیوان تائید شد.

بر اساس دادنامه صادره توسط دیوان عدالت اداری، با توجه به دفاع وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری “مطابق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی بهائیان علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی از تحصیلات دانشگاهی منع شده اند”.

این حکم از جمله موارد نادری بود که دستگاه قضایی ایران وجود مصوبه محرمانه شورای عالی انقلاب فرهنگی مبنی بر محرومیت بهاییان از تحصیلات عالیه و اشتغال در اماکن دولتی را معترف می شود.

پیش از وی، برادر دیگر وی به نام فاران حر و همینطور الهام حر پدر آنها به ترتیب در سالهای ۹۱ و ۶۲ با احکامی مشابه به دلیل باروهای دینی خود از تحصیل در مقطع دانشگاه محروم شده بودند.

هر ساله گزارشات زیادی از محروم شدن شهروندان بهایی از ادامه تحصیل در دانشگاه‌های ایران منتشر می‌شود. این موضوع حتی افرادی که در آستانه فارغ‌التحصیلی هستند را نیز در بر می‌گیرد.

علیرغم نص صریح قانون، طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی ایران، بهائیان علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز محروم هستند.

گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در طی عمر حکومت ایران بارها به بهایی ستیزی و به خصوص محروم کردن دانشجویان بهایی از حق تحصیل اعتراض کرده‌اند و آن را مصداق بارزی از بی‌توجهی دولت ایران به معاهدات حقوق بشری دانسته‌اند.

شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.

گفتنی است بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران تنها ادیان اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی‌گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد، به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.