خبرگزاری هرانا – از آبان ماه سال گذشته در سالنی مجزا از بند زنان زندانی سیاسی، تعدادی از زنان و کودکان خردسال که گفته می‌شود همسران و کودکان مردان متهم به همکاری با داعش هستند، در شرایطی غیر انسانی و اسفبار محبوس شده‌اند. دو تن از کودکانی که در این بند نگهداری می‌شوند طی زمان بازداشت مادرانشان در زندان به دنیا آمده‌اند و از پیش از تولد تاکنون در زندان به سر می‌برند. دادستان تهران در آبان‌ماه سال گذشته از بازداشت تعدادی از اعضای خانواده‌های این گروه خبر داده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، از آبان‌ماه سال گذشته، تعدادی از زنان و کودکان خردسال که گفته می‌شود خانواده مردان متهم به همکاری با داعش هستند در بندی مجزا، در مجاورت بند زنان زندان اوین و در همان ساختمان در شرایط غیر انسانی و اسفباری نگهداری می‌شوند.

این گروه متشکل از ۱۶ زن و ۸ کودک خردسال است. مسن‌ترین این زنان ۴۲ ساله و جوان‌ترینشان ۱۹ ساله است؛ تمامی آنها پیش‌تر در دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی به اتهام “معاونت در افساد فی‌الارض” به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شده‌‌اند.

ملاقات این گروه به دلیل اینکه آشنایانشان در استان های غرب کشور هستند، بسیار دشوار است و تعدادی از آنان نیز به دلیل کشته شدن فرزندان و همسرانشان ملاقات کننده‌ای ندارند و برخی از روزها بین ساعت ۳ الی ۴ و نیم عصر و فقط در حضور ماموران می‌توانند با خانواده خود تماس بگیرند.

علیرغم درخواست مکرر این زندانیان جهت انتقال به زندان‌های غرب کشور با این موضوع تاکنون مخالفت شده است.

این زندانیان کرد که از ترس جان خود مشخصات خود را پنهان می‌کنند مدام تهدید می‌شوند که در صورت ارتباط با زندانیان بند زنان و اعتراض به شرایطی که در آن هستند کودکانشان تحویل اداره بهزیستی خواهند شد.

کودکان این زندانیان که ۱۰ ماهه تا ۳ سه ساله هستند و دو تن از آنان پس از بازداشت مادرانشان در زندان به دنیا آمده‌اند به دلیل شرایط نامناسب محل نگهداریشان که اتاقی با پنجره‌های قفل شده و بدون جریان مطلوب هوا و نور آفتاب است، دچار بیماری، کمبود ویتامین‌ها و افسردگی هستند. از این رو تعدادی از این زندانیان درخواست کرده‌اند که کودکان خود را به اقوام خود در بیرون از زندان تحویل دهند با این حال دادستانی با این درخواست نیز مخالفت می‌کند. 

ساعات هواخوری این زندانیان به علت اینکه محل هواخوری با بند زنان مشترک است، روزانه فقط به مدت ۲ ساعت در حضور ماموران و در ساعات اولیه صبح بوده و چون کودکانشان در آن ساعت خواب هستند نمی‌توانند از آن استفاده کنند؛ به همین دلیل کودکان این زندانیان به دلیل شرایط نامناسب محل نگهداریشان، دچار کمبود ویتامین‌ها و افسردگی هستند.

امکان آشپزی، ظرف و حتی یک وسیله برای گرم کردن غذا ندارند. غذای آنها از آشپزخانه وزارت اطلاعات در ظروف و با قاشق پلاستیکی تامین می‌شود که این نیز برای کودکان خردسال می‌تواند خطرناک باشد.

پیشتر غذای کودکان به صورت مجزا تهیه می‌شد با این حال طی ماه‌های اخیر این موضوع نیز لغو شده و مادران بالاجبار از غذای خود که غالبا از سویا و کنجاله سویا تهیه شده است به کودکانشان می‌دهند.

بصورت روزانه نیز یک نفر از آنان همراه با مامور، حق خرید از فروشگاه برای همه آنها را دارد ولی اموالی که در هنگام ورود به ایران همراه داشتند توسط وزارت اطلاعات مصادره شده و گفته می‌شود برای ساخت و تجهیز محلی که در آن هستند از آن استفاده شده است. از همین رو و با توجه به قیمت‌های بسیار بالای مواد غذایی و بهداشتی در فروشگاه اکثر این افراد توان خرید میوه، سبزیجات و لبنیات را برای خود و کودکانشان ندارند.

هرانا در آبان ماه سال گذشته در گزارشی از انتقال این گروه به بند ۲ زنان اوین خبر داده بود.