خبرگزاری هرانا – حبیب پیرمحمدی، زندانی محبوس در زندان وکیل آباد مشهد با نوشتن نامه ای خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران نسبت به شرایط خود اعتراض کرده است. آقای پیرمحمدی در این نامه اتهام “بغی” که به وی نسبت داده شده را ناعادلانه خوانده و محکومیت ۱۵ ساله خود بابت آن را خلاف قانون عنوان کرده است. حبیب پیرمحمدی اکنون بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در بند عمومی زندان وکیل آباد مشهد بسر میبرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حبیب پیرمحمدی، زندانی محبوس در زندان وکیل آباد مشهد با نوشتن نامهای خطاب به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران نسبت به شرایط خود اعتراض کرده است.
آقای پیرمحمدی در بخشی از این نامه گفته است: «بر اساس همین قوانین در صورت اثبات جرم بنده به سه ماه تا ۱ سال حبس محکوم میشدم نه ۱۵ سال! در حال حاضر حدود ۲ سال و نیم است که در زندان وکیل آباد مشهد هستم. همسر جوان و فرزند بیمار و خردسالم آوارهاند و این یک ظلم و جنایت علیه بشریت است.»
متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته است، عینا در ادامه میآید:
«به نام خدا
آقای دکتر جاوید رحمان، گزارشگر محترم سازمان ملل و حقوق بشر. اینجانب حبیب پیرمحمدی فرزند عیدمحمد، جوان ۲۸ ساله ای که دارای همسر و یک فرزند خردسال، سنی زاده و اهل مناطق محروم خراسان رضوی هستم. متاسفانه در اسفند ۹۶ به دلیل فعالیت مختصر مدنی در فضای مجازی دستگیر شده و اتهام سنگین «بغی با وصف دستگیری قبل از درگیری» به اینجانب در شعبه ۴ دادگاه انقلاب مشهد به اینجانب داده شده است. من به ۱۵ سال حبس محکوم شدم و بیش از ۱ سال است که پروندهام قرار بود به دیوان عالی کشور ارسال شود تا شاید بی گناهیام اثبات شود.
من یک نفرم و به هیچ دسته و گروهی وابسته نیستم. من در محل کارم کارگری ساده بودم و دستگیر شدم. برای من به صرف اینکه سنی زاده هستم پرونده سازی کردهاند. وگرنه بنده فقط یک انسان موحد هستم. بدون هیچ وابستگی مذهبی، قومی و گروهی و غیره. در حالی که طبق ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۱ اردیبهشت ۹۲ صراحتا اعلام داشته و ماده ۲۸۷ و ۲۸۸ نیز به آن تاکید دارد و به هیچ وجه شامل اینجانب نبوده و نیست که بر اساس این قوانین مرا مورد ستم قرار دادهاند. من یک نفر دارم و هیچ هم جرمی (هم پروندهای) هم ندارم.
نهایت اینکه بر اساس همین قوانین در صورت اثبات جرم بنده به سه ماه تا ۱ سال حبس محکوم میشدم نه ۱۵ سال! در حال حاضر حدود ۲ سال و نیم است که در زندان وکیل آباد مشهد هستم. همسر جوان و فرزند بیمار و خردسالم آوارهاند و این یک ظلم و جنایت علیه بشریت است. از همه مجامع جهانی و حقوق بشری و مردم خوبم میخواهم به بنده به عنوان یک فعال مدنی و زندانی سیاسی حمایت نمایند و خانواده مظلومم را از مشکلات برهانند. من نه شعار دادم، نه شیشه شکستم و نه اسلحه داشتم و نه حرکتی انجام دادم که مصداق این موارد باشد. ظلم و ستم در دستگاه های اطلاعاتی، امنیتی و قضایی کشورمان بیداد میکند و عدهای خود سر با سوءاستفاده از قانون و دروغ به چنین جنایتی علیه بشریت دست میزنند.
آقای دکتر جاوید رحمان، گزارشگر محترم سازمان ملل و حقوق بشر! مردم آگاه کشورم! علمای اسلام تشیع و تسنن! لطفا جلوی این جنایت را بگیرید و به داد ایران و ایرانی برسید!
با احترام حبیب پیر محمدی/ مرداد ۱۳۹۹/ بند ۶/۱ عمومی ۴ زندان وکیل آباد مشهد.»
در خصوص نویسنده این نامه گفتنی است؛ حبیب پیرمحمدی در تاریخ ۲۶ اسفند ۹۶ توسط نیروهای امنیتی در محل کار خود بازداشت و به سلولهای انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات مشهد منتقل شد. وی پس از ۱۰۳ روز بازجویی همراه با فشار در تاریخ ۱۰ تیر ۹۷ از بازداشتگاه اداره اطلاعات به زندان وکیل آباد مشهد منتقل شد. آقای پیرمحمدی نهایتا در تاریخ ۵ اسفند ۹۷ توسط شعبه ۴ دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی هادی منصوری از بابت اتهام “اجتماع و تبانی جهت ارتکاب جرم علیه امنیت داخلی” به ۵ سال حبس تعزیری، از بابت اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام” به یک سال حبس تعزیری، از بابت اتهام “عضویت در یکی از گروه های فضای مجازی هوادار داعش” به یک سال حبس تعزیری و از بابت اتهام “بغی با وصف دستگیری قبل از درگیری” به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.
در صورت قطعی شدن این حکم با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد، یعنی ۱۵ سال از بابت اتهام “بغی” قابل اجرا خواهد بود. علیرغم گذشت بیش از ۱ سال و با وجود پیگیری های مکرر خانواده، وکیل و خود زندانی، پاسخی از سوی مسئولین داده نشده و مشخص نیست پرونده وی به دیوان عالی کشور فرستاده شده است یا خیر.
آقای پیرمحمدی بدون رعایت اصل تفکیک جرایم در بند ۱-۶ زندان وکیل آباد مشهد بسر میبرد.
بدون نظر
نظر بگذارید