خبرگزاری هرانا – جمعی از زندانیان سیاسی که به صورت تبعیدی در زندان مرکزی اردبیل دوران محکومیت خود را سپری می‌کنند، با توضیح اینکه نهادهای امنیتی با متولی گری سازمان زندانها برنامه های منظمی برای آزار زندانیان سیاسی دارند به تخریب و به یغما رفتن وسایل شخصی خود اعتراض کرده اند. این زندانیان در بخشی از نامه خود گفته‌اند که از روز جمعه گذشته به دلیل قطع تلفن‌ها بند نتوانسته‌اند با خانواده‌هایشان تماس بگیرند و مسئولان زندان در جواب خانواده‌های آنها که جویای حال این زندانیان شده بودند، به آنها گفته‌اند که مشکلی وجود ندارد و خودشان مایل به تماس نیستند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز یکشنبه ۱۷ تیرماه مسئولان زندان مرکزی اردبیل، بند ۷ این زندان که زندانیان سیاسی در آن نگهداری می‌شوند را مورد بازرسی قرار داده و اقدام به ضبط تمامی اموال شخصی و شکستن برخی وسایل زندانیان کرده‌اند.

لازم به اشاره است بازرسی از زندانیان و محل‌های حبس آنان در آیین‌نامه‌های سازمان زندان‌ها پیش‌بینی شده است اما این بازرسی مشمول روش عمل مشخصی است که حقوق زندانی در آن محفوظ می‌ماند.

هدف از بازرسی باید کنترل و کشف و ضبط اقلام غیرمجاز مانند سلاح و مواد مخدر باشد اما به کرات دیده شده به خصوص در اماکن نگهداری زندانیان سیاسی این بازرسی‌ها به تخریب اموال، ضبط لوازم شخصی و توهین و آزار زندانیان منتهی می‌شود.

در این خصوص چهار تن از زندانیان سیاسی تبعیدی محبوس در بند ۷ زندان مرکزی اردبیل به نام‌های “محمد صابر ملک رئیسی، شیراحمد شیرانی، نور احمد حسن زهی و ماهر کعبی” در اعتراض به تخریب و ضبط اموال شخصی زندانیان سیاسی بند ۷، توسط مسئولان زندان مرکزی اردبیل، نامه‌ای سرگشاده نوشته‌اند.

در ادامه، متن کامل این نامه را به نقل از هرانا بخوانید:

برنامه‌های کثیف و ظالمانه‌ای که همیشه برای ما زندانیان سیاسی پیاده می‌کنند یک سؤال مطرح می‌کند که واقعاً برنامه‌های شومی که سالانه به صورت هدفمند و سیستماتیک برای ما زندانیان سیاسی در تمام زندان‌های کشور اجرا می‌شود از چه اتاق فکری سرچشمه می‌گیرند؟ تنها وزارت اطلاعات طراح این تراژدی‌ها با مجری گری سازمان زندان‌ها یا همان سازمان انتقام گیرنده است یا اینکه وزارتخانه‌ها یا سازمان‌های دیگری نیز در این قضایا دست دارند?

به هر حال امسال با رسیدن فصل تابستان و شروع حملاتی که به صورت سالانه برای ما زندانیان سیاسی تدارک می‌بینند، قرعه امسال به ما زندانیان سیاسی بند ۷ زندان مرکزی اردبیل افتاده است که البته شاید تنها ما نباشیم و شاید مسئولان زندان‌های دیگر از سایر نقاط کشور نیز در حال تدارک دیدن این حملات تابستانه باشند.

همانند حملات سال گذشته که در خصوص زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر انجام شد و آنها نیز قربانی این حملات ناجوانمردانه شدند. همان‌طور که زندانیان سیاسی زندان زاهدان در خرداد سال ۹۱ شده بودند و نیز همان‌طور که بند سیاسی ۳۵۰ اوین و بند سیاسی ۷ اردبیل و زندانیان سیاسی زندان اهواز قرار گرفته بودند.

ظاهراً هر سال قرعه به نام زندانیان سیاسی اختصاص می‌یابد؛ البته ناگفته نماند که حملات انفرادی نیز وجود دارد که برخی از آنها زمان خاصی برای خود ندارند و تنها به شرایط و موقعیت شخص مورد هدف بستگی دارد. حال امسال حملات تابستانی گریبان‌گیر ما شده است که به بهانه‌ی رنگ‌آمیزی بند ما کلید خورده شد.

دوشنبه ۱۱ تیر ۱۳۹۷، زندانیان بند ما را به هواخوری منتقل و تمام بند را به بهانه رنگ آمیزی به طور کامل تخلیه کردند.

از دو روز قبل در تاریخ ۹ تیر ۱۳۹۷، از طریق عاملین و مزدوران خودشان بین زندانیان شایعه کرده بودند که در بند ۷، محمد صابر ملک رئیسی، گوشی موبایل دارد که با خارج از کشور در تماس است. مشخص است که از همان روز با این دسیسه، برنامه امسالشان برای ما کلید خورد، تا اینکه روز شنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۷ به مرحله اجرا رسید.

صبح شنبه بعد از اینکه آمار صبحگاهی انجام شد، همه ما طبق عادت این چند روز از کف اتاق به سمت تخت‌هایی که در هواخوری برده شده بودند به قصد خوابیدن رفتیم و همچنان منتظر اتمام رنگ کردن اتاق بودیم و در کمال نامردی هر روز یعنی از همان روز اول، به فردا موکول می‌کردند.

تا اینکه روز شنبه به وسیله مأموران گارد یگان حفاظت با سربازانشان و به همراه مسئولان جلاد صفت زندان، از جمله “پرویز صورآذر” رئیس حفاظت اطلاعات زندان مرکزی اردبیل و “فرهاد نوروزی” رئیس اندرزگاه ۱ و “رحمان سهرابی” رئیس اندرزگاه ۲ محاصره شده بودیم و از خواب بیدارمان کردند. بعد از تفتیش بدنی از هواخوری بند با شرایط امنیتی به محل آمفی تئاتر زندان انتقال داده و بعد از دو ساعت دوباره به بند بازگردانده شدیم. در کمال ناباوری با تخلیه کامل بند یعنی با غارت و دزدیده شدن تمام وسایل شخصی خودمان روبرو شدیم. تنها تخت‌ها، موکت و فرش اتاق را به جای گذاشته بودند و غروب نیز برای هر نفرمان ۳ عدد پتو آوردند.

تمام پتوها، متکاها و وسایل شخصی‌مان مانند کتاب، دفتر، خودکار، دفترچه تلفن، لباس، کارت بانکی، کارت تلفن، حوله، ساعت، دارو، عینک طبی، فلاکس، لیوان، مواد خوراکی و هر وسیله‌ای که از فروشگاه و یا از طریق خانواده برای احتیاج خودمان تهیه کرده بودیم را به تاراج بردند و با جواب اینکه “وسایل اضافه و آشغال بودند” مواجه شدیم.

همچنین از روز جمعه تلفن بند ما به بهانه خراب بودن قطع شد؛ تا اینکه روز دوشنبه مثلاً با درست شدن تلفن توانستیم با خانواده‌هایمان تماس بگیریم که طی این مدت نگران حال ما بودند و از طریق تماس با رئیس زندان “یعقوب سربازجدا” و “مختاری” حفاظت کل سازمان زندان‌های استان اردبیل، جویای حال ما شده بودند که در جواب به آنها گفته بودند که: “هیچگونه مشکلی وجود ندارد و خودشان مایل به تماس نیستند”.

بعد از بازرسی هم بین زندانیان و کارمندان شایعه کردند که سه عدد گوشی تلفن که در بند ما بوده، کشف شده است. این در حالی است که برای کشف گوشی موبایل هیچگونه گزارش و پرونده سازی که روال زندان است، صورت نگرفت و تنها برای موجه نشان دادن دزدی و غارتی که کرده‌اند از آن به عنوان سرپوش استفاده کردند و همچنین خبری از رنگ آمیزی نیز نبود، زیرا همان روز شنبه بعد از بازرسی دستور دادند که تخت‌ها، موکت و فرش را به داخل اتاق منتقل کنیم و گفتند “رنگ آمیزی بماند برای بعد.

محمد صابر ملک رئیسی، شیراحمد شیرانی، نور احمد حسن زهی، ماهر کعبی

زندانیان سیاسی بند ۷ زندان مرکزی اردبیل

۱۹ تیر ۱۳۹۷”