خبرگزاری هرانا – محسن عمرانی معلم زندانی طی نامه ای به دانش آموزانش در آستانه مهرماه گفت که “با تمام وجود و در این گوشه بیرون از دنیا فریاد میزنم؛ دوست تان دارم و آرزویی ندارم جز ساختن فردایی بهتر برای شما و دیگر کودکان”.
متن نامه محسن عمرانی را که کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری منتشر کرده است در ادامه بخوانید؛
نامه محسن عمرانی معلم زندانی برای دانش آموزانش در آستانه مهرماه
بچه های خوبم سلام
روزها در پی هم می آیند، فصلها می گذرند،عمر ما نیز،نوزادی و کودکی و اندکی بعد نوجوانی و چون چشم بر هم می زنیم جوانی و پیری از راه می رسند، اما آنچه در تمام تاریخ همیشه باقی خواهد ماند صدای گامهای ماست که به کدامین سو قدم گذاشته ایم…تاریکی جهل یا روشنایی دانایی؟
بچه های خوبم!
اکنون به پایان شهریور و شروع مهرماه نزدیک می شویم. من به شما قول داده بودم که اول مهر در کلاس درس و در کنار شما باشم، اما بدانید که این روزها بسیار دلتنگم… دلتنگ شما، دلتنگ کلاس درس و دلتنگ مدرسه، اما من باید با این دلتنگی ها کنار بیایم. انتظارم این است که آنچه به شما آموخته ام، اگر درست می دانید به آنها عمل کنید.همدیگر را دوست بدارید، به کتاب و مدرسه و کلاس خود احترام بگذارید، خواندن داستان را فراموش نکنید، تا می توانید لبخند بزنید، روزانه اطلاعات خود را در مورد دنیای اطراف خود افزایش دهید، طبیعت را دوست بدارید و به آن احترام بگذارید، آرزوها و رویاهای خود را نقاشی کنید و در مورد آنها بنویسید، از گفته های معلم و انسانهای مهم زندگی خود یادداشت بردارید، با کمک اولیا خود برنامه روزانه و سالانه برای خود تنظیم کنید، هیچ گاه دچار غرور نشوید و داشته های خود را به رخ دوستانتان نکشید. اگر وقت داشتید و من را به یاد آوردید برایم نامه بنویسید و بدانید که اینجا همه چیز عالی ست و حال همه ما خوب است اما ….
به هر حال با تمام وجود و در این گوشه بیرون از دنیا فریاد میزنم؛ دوست تان دارم و آرزویی ندارم جز ساختن فردایی بهتر برای شما و دیگر کودکان.
دوست و معلم شما؛ محسن عمرانی
شهریور ۹۶
بدون نظر
نظر بگذارید