خبرگزاری هرانا – یعقوب درخشان، زندانی ۵۰ ساله و اهل بندرانزلی، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی احمد درویش‌گفتار، به اعدام محکوم شد. این حکم روز پنج‌شنبه دوم مرداد ۱۴۰۴ در زندان لاکان رشت به وی ابلاغ شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، این زندانی سیاسی در فروردین‌ماه ۱۴۰۴، بدون ارائه احضاریه رسمی، برای دومین‌بار توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان لاکان رشت منتقل شده بود.

بر پایه اطلاعات به‌دست‌آمده از منابع مطلع در گفتگو با هرانا، اتهام اولیه یعقوب درخشان در نخستین بازداشت که در تیرماه ۱۴۰۳ رخ داده بود، «تبلیغ علیه نظام» عنوان شده و وی پس از چند هفته با تودیع وثیقه آزاد شده بود. با این حال، به گفته برخی منابع نزدیک به او در بازداشت دوم، اتهام جدید و سنگین‌تر «بغی» به او تفهیم شد.

منابع هرانا می‌گویند دادگاه رسیدگی به این پرونده با «سرعتی غیرمعمول» و «بدون رعایت اصول دادرسی عادلانه» برگزار شده است. به گفته این منابع، جلسه دادگاه به‌صورت ویدئوکنفرانس و در غیاب وکیل مدافع منتخب برگزار شده و خانواده متهم نیز از روند دادرسی بی‌اطلاع بوده‌اند.

این منابع همچنین اعلام کردند که یعقوب درخشان در دوران بازجویی تحت فشارهای شدید روحی و جسمی قرار گرفته و ناگزیر به اعترافاتی علیه خود شده که در ادامه به‌عنوان مستند اصلی صدور حکم اعدام مورد استفاده قرار گرفته است.

به گفته یکی از منابع نزدیک به خانواده، «روند قضایی نه شفاف بود، نه منصفانه، و نه قانونی. نه به یعقوب فرصت دفاع داده شد، نه به ما اطلاع دقیقی از وضعیت پرونده داده‌اند.»

زندان لاکان رشت، که محل نگهداری فعلی یعقوب درخشان است، از سوی نهادهای حقوق بشری به‌دلیل نگهداری زندانیان سیاسی در کنار زندانیان با جرائم خشن، نبود دسترسی به خدمات درمانی و شرایط غیربهداشتی، بارها مورد انتقاد قرار گرفته است.

در سایه عدم اطلاع رسانی دستگاه قضایی، از جزییات پرونده آقای درخشان مانند مصادیق اتهامی کماکان اطلاعی در دست نیست.

بررسی‌های هرانا نشان می‌دهد که قاضی احمد درویش گفتار که ریاست این دادگاه را بر عهده داشته، طی یک سال گذشته احکام مشابهی برای زندانیان سیاسی در گیلان از جمله منوچهر فلاح، پیمان فرح‌آور و شریفه محمدی صادر کرده است.