خبرگزاری هرانا – صدوشصت‌وششمین شماره از ماهنامه خط صلح به کوشش مدافعان حقوق بشر و جمعی از کنشگران مدنی منتشر شد.

فایل پی دی اف را دانلود کنید

دهه‌هاست که مسئله‌ی جابه‌جایی پایتخت از تهران مطرح است؛ تهرانی که از آغاز عهد قاجار، بدل به پایتخت ایران شد و امروز پر است از ترافیک و ازدحام جمعیت و هوای آلوده و بدن عظیم دولت؛ تهرانی که امروز به حاشیه‌ی خود، از تهرانسر تا شهریار و ورامین و امثالهم متصل شده و بسیاری از ساکنانش، روزها را در کلان شهر و شب‌ها را در حاشیه‌ی شهر به سر می‌برند.
برای جابه‌جایی پایتخت در طول این سال‌ها گزینه‌های بسیاری مطرح شده‌؛ از شهرهای بزرگی چون اصفهان و سمنان تا پرند و پردیس در اطراف تهران. زمستان ۱۴۰۳ هم دولتیان از سواحل مکران به عنوان گزینه‌ای برای این جابه‌جایی سخن گفتند و بعد خبر از گرانی زمین و خانه در مکران رسید. اما مشکل پایتخت بودن تهران چیست؟ جایگاه حقوق بشر در انتخاب پایتخت چیست؟ آیا با این جابه‌جایی مشکلات موجود حل می‌شود؟ این‌ها و پرسش‌هایی از دست، ماهنامه‌ی خط صلح را بر آن داشت تا در پرونده‌ی ویژه‌ای تحت عنوان «کوچ پایتخت؟» به بررسی این مسئله از ابعاد گوناگون بپردازد.

در همین راستا خط صلح به سراغ دکتر «محمدتقی رهنمایی»، رفت تا در خصوص لزوم انتقال پایتخت از این جغرافیدان شهری بپرسد. دکتر رهنمایی ضمن پاسخ به پرسش‌های خط صلح به این ماهنامه گفت که به باور او «به هیچ وجه در شرایط کنونی، انتقال پایتخت راه‌حلی برای ساماندهی تهران نیست. ساماندهی تهران با یک اقدام امکان‌پذیر نیست؛ باید سه تا چهار اقدام هم‌زمان انجام شود. یکی تمرکززدایی است.»
خط صلح در ادامه به سراغ دکتر «تقی آزادارمکی» رفت تا از این جامعه‌شناس بپرسد که آیا جابه‌جایی پایتخت می‌تواند راهکاری برای حل چالش‌های پایتخت باشد و آیا جایی مثل منطقه‌ی مکران برای این امر مناسب است؟ دکتر آزادارمکی به خط صلح گفت: «وقتی این جسم مبتذل، قراضه، ناکارآمد و به‌هم ریخته را از تهران به مکران می‌بریم، آن‌جا را دچار نابه‌سامانی می‌کنیم. نرخ طلاق، فساد و بی‌اخلاقی و کشت‌وکشتار در آن‌جا بالا می‌رود. در صورتی که آن‌جا از این بابت جزو پاک‌ترین مناطق است.»
ماهنامه‌ی خط صلح هم‌چنین به مناسبت روز جهانی زبان مادری به سراغ دکتر اردشیر پشنگ رفت. اردشیر پشنگ ضمن پاسخ به پرسش‌های خط صلح تأکید کرد: «امیدوارم روزی برسد که به زبان مادری و زبان‌های مادری، نه به مثابه تهدید، بلکه به مثابه فرصت نگاه شود، چرا که تنوع زبانی در ایران یک فرصت است، نه تهدید.»

این شماره همراه است با مطالب و اظهارنظراتی از: شیراحمد شیرانی‌نارویی، محمدهادی جعفرپور، سینا یوسفی، دینا قالیباف، مسعود لاهوت، مینا جوانی، آذر طاهرآبادی، محسن برهان‌زهی، علی کلائی، رضا دهلوی، مرتضی هامونیان، گلاله یوسفی، احمد بلوچ، احمد علوی و جمعی دیگر از فعالان حقوق بشر.

لینک دانلود مستقیم فایل پی.دی.اف ماهنامه‌ی خط صلح

وبسایت خط صلح

در این شماره می‌خوانید:

🔸سامان‌دهی تهران بزرگ یا جابه‌جایی پایتخت؟؛ گفتگو با دکتر محمدتقی رهنمایی/ پدرام تحسینی
🔸دکتر تقی آزادارمکی: جابه‌جایی پایتخت، پروژه‌ای غلط و منفعت‌طلبانه است/ علی کلائی
🔸«طرح توسعه سواحل مکران» یا «استعمار داخلی و خارجی؟»/ شیراحمد شیرانی نارویی
🔸زمین بازی انتقال پایتخت به مکران، بازیکن ندارد/ پروانه احمدی
🔸اندیشه‌ی انتقال احتمالی پایتخت از تهران به مکران: فرصت‌ها، چالش‌ها/ احمد علوی
🔸مشارکت ندادن جوامع محلی در طرح انتقال پایتخت/ سینا یوسفی
🔸شهر به‌مثابه قلمرو: بازتولید نابرابری‌ها از طریق سیاست‌های فضایی در تهران/ مینا جوانی
🔸زیان‌های زیست‌محیطی انتقال پایتخت به مناطق توسعه نیافته/ مسعود لاهوت
🔸مکران؛ از تاریخی کهن تا خیال پایتخت شدن/ مرتضی هامونیان
🔸مکران در تله‌ی سیاست؟/ محسن برهان‌زهی
🔸مکران، پایتخت استراتژیک یا بازی با افکار عمومی؟/ فرشته گلی
🔸راه حل درست، توسعه بلوچستان برای بلوچ و توسط خود بلوچ است/ احمد بلوچ
🔸سیمای پایتخت از گذشته تا امروز/ رضا دهلوی
🔸نادیده گرفتن افکار عمومی در صدور پروانه‌ی وکالت برای «سعید مرتضوی»/ محمدهادی جعفرپور
🔸از رومینا تا نیان: کودکان بی‌پناه در خانه‌های ناامن و شکست نظام حمایتی/ گلاله یوسفی
🔸بحران مسکن در ایران؛ چالش‌های مستأجران و آینده‌ای نامعلوم/ دینا قالیباف
🔸اردشیر پشنگ: تنوع زبان‌های مادری در ایران یک فرصت است، نه تهدید/ آذر طاهرآبادی
🔸کارتون ماه: برای امیرمحمد خالقی، دانشجوی جان‌باخته‌ی دانشگاه تهران/ مطهره جعفری