خبرگزاری هرانا – صد و چهل‌ و چهارمین شماره از ماهنامه خط صلح به کوشش مدافعان حقوق بشر و جمعی از کنشگران مدنی منتشر شد.

صدوچهل‌وچهارمین شماره از ماهنامه‌ی خط صلح

مجمع جهانی اقتصاد چندی پیش گزارش داده بود که «هوش مصنوعی» تا سال ۲۰۲۵ میلادی جایگزین ۸۵میلیون شغل در سراسر جهان می‌شود؛ یعنی تا حدود ۲ سال دیگر. البته بر اساس همین گزارش هوش مصنوعی ۹۷میلیون شغل جدید نیز در همین بازه‌ی زمانی ایجاد خواهد کرد.

از سویی دیگر با آمدن «چت جی‌پی‌تی» و اقبال عمومی به آن، این روزها اخبار و حواشی زیادی حول محور هوش مصنوعی به وجود آمده: «ایتالیا به عنوان نخستین کشور غربی چت‌ جی‌پی‌تی را ممنوع کرد»، «ایلان ماسک از تهدید هوش مصنوعی برای انسان و جامعه می‌گوید»، «یک شهردار در استرالیا اعلام کرده که ممکن است از شرکت سازنده‌ی چت جی‌پی‌تی به دلیل ادعای اشتباهش در مورد این‌که او به دلیل رشوه زندانی شده، شکایت کند»، «غول‌های فناوری چون آمازون برای عقب نماندن از رقابت، نسخه‌های هوش مصنوعی خود را به زودی به بازار عرضه خواهند کرد» و … .

بحث «هوش مصنوعی» و «اتوماسیون» بیش از هر زمان دیگری داغ شده و سوالات بسیاری اذهان شهروندان در سراسر جهان را نیز درگیر کرده است: «آینده‌ی مشاغل با هوش مصنوعی چگونه است؟» «آیا ربات‌ها شغل ما را خواهند گرفت؟» «آیا هوش مصنوعی موجب بیکاری گسترده می‌شود و ما را بیکار خواهد کرد؟» «چت جی‌پی‌تی تا چه حد اخلاق را مبنا قرار می‌دهد؟»

پرسش‌های فوق در ذهن مردم جریان دارد. پرسش‌هایی که گویی شبیه به پرسش‌های پیشین مردمان در آستانه‌ی عصر ماشینی شدن بشر و استفاده از تکنولوژی است. اما آیا واقعاً شرایط حال حاضر شبیه آن دوران است؟ به راستی حوزه‌ی کار و اشتغال در ایران با ورود هوش مصنوعی و اتوماسیون به آن به چه صورت در می‌آید؟ جمعیت کثیری بیکار می‌شوند و یا اشتغال فزونی می‌گیرد؟ ماهنامه‌ی خط صلح در این شماره تلاش کرده است تا به این پرسش‌ها و مسائل دیگری در همین حوزه در پرونده‌ی ویژه‌ای با نام «هوش مصنوعی و آینده‌ی اشتغال» پاسخ بگوید.

ناظر به پرونده‌ی ویژه، ماهنامه‌ی خط صلح به سراغ «احمد میدری»، اقتصاددان، معاون سابق وزیر کار و نماینده‌ی اسبق مجلس شورای اسلامی رفته است تا با طرح پرسش‌هایی به بررسی تهدیدات و فرصت‌های هوش مصنوعی در بازار کار بپردازد. دکتر میدری نیز ضمن پاسخ به سوالات خط صلح به لزوم تربیت نسلی خلاق اشاره کرد و گفت که «شاید بهتر باشد که فرزندانمان را به سمت یادگیری مسائل جدید سوق دهیم تا مرتب در حال یادگیری باشند و خود یادگیری را آموخته و به فرآیند از یادسپاری مسلط شوند.»

خط صلح هم‌چنین در گفتگوی دیگری با «کمال اطهاری»، پژوهشگر اقتصاد سیاسی و توسعه، در خصوص مسئله‌ی بیکاری و اشتغال در ایران عصر هوش مصنوعی پرسید و آقای اطهاری نیز گفت که به باور او «تفکر معطوف به توسعه در حاکمیت ایران وجود ندارد» و باید «فضای عمومی را به فضای جهت‌گیری توافق در مورد توسعه تبدیل کنیم».

صدوچهل‌وچهارمین شماره از ماهنامه‌ی خط صلح هم‌چنین همراه است با مطالب و اظهارنظراتی از:

احسان حقی، امین قضایی، محمدهادی جعفرپور، الهه امانی، مهسا سلطانی، فرخ شهابی، مژده باقری، مرضیه محبی، کیومرث امیری، نوید جمشیدی، مهرداد نقیبی، متین مصطفایی، پویان خوشحال، علی کلائی، امیر آقایی، پرستو عزیزی و جمعی دیگر از فعالان حقوق بشر.

لینک دانلود مستقیم فایل پی.دی.اف ماهنامه‌ی خط صلح:

وبسایت خط صلح:

در این شماره می‌خوانید:
▪️ بررسی تهدیدات و فرصت‌های هوش مصنوعی برای بازار کار در گفتگو با احمد میدری/ متین مصطفایی
▪️ کمال اطهاری: تفکر معطوف به توسعه در حاکمیت ایران وجود ندارد/ علی کلائی
▪️ آیا هوش مصنوعی شغل ما را خواهد گرفت؟/ امین قضایی
▪️ اصطلاح «هوش مصنوعی» باعث سوءتفاهم می‌شود/ پرستو عزیزی
▪️ هوش مصنوعی، اضطراب‌ها و امیدهایش/ مرضیه محبی
▪️ دو روی سکه‌ی هوش مصنوعی؛ از شغل‌زدایی تا اشتغال‌زایی/ مهسا سلطانی
▪️ هوش مصنوعی یا طرح صیانت؛ رقیب نیروی انسانی ایران در بیکاری کدام است؟/ مژده باقری
▪️ هوش مصنوعی، ماشین حساب دنیای امروز/ فرخ شهابی
▪️ هوش مصنوعی، اشتغال یا بیکاری؟/ نوید جمشیدی
▪️ گذری بر فیلم سینمایی برادران لیلا/ کیومرث امیری
▪️ نقض حقوق مدنی شهروندان و حقوق بشر/ محمدهادی جعفرپور
▪️ یک تخلف قانونی؛ حذف سوال‌برانگیز ردیف بودجه‌ی معلولان/ احسان حقی
▪️ اقتدارگرایی دیجیتال و حقوق زنان/ الهه امانی
▪️ ایدئولوژی حکومت در تضاد با شادی است/ پویان خوشحال
▪️ جدال برای بقا حول خط مزد/ امیر آقایی
▪️ شعر: کسی به جوخه‌ی آتش نمی‌سپارد جان/ مهرداد نقیبی