خبرگزاری هرانا – ستوده سروش، همسر علیرضا ارادتی با نگارش نامه ای سرگشاده، ضمن اشاره به نحوه بازداشت خشونت آمیز همسرش، به شرح رفتار بازجویان با وی در دوران بازداشت پرداخته است. خانم سروش در این نامه به مواردی همچون بازداشت توأم با ضرب و شتم آقای ارادتی، استفاده از الفاظ رکیک توسط ماموران در مقابل دختر ۱۸ ساله وی  و آزار و اذیت روانی خود و فرزندانش توسط بازجویان پرونده همسرش، پرداخته است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از امتداد، ستوده سروش، همسر علیرضا ارادتی با انتشار نامه ای به شرح نحوه بازداشت همسرش و رفتار بازجویان با همسرش در دوران بازداشت پرداخته است.

خانم سروش در این نامه ضمن اشاره به رفتار پرخشونت نیروهای امنیتی در زمان بازداشت همسرش، نوشته است: “پنج نفر از ماموران وزارت اطلاعات با لگد زدن به درب دفتر محل کار همسرم وارد می‌ شوند که دختر ۱۸ ساله‌ ام نیز آنجا بود، بعد از آن همگی به منزل ما می آیند. دخترم را گریان می بینم. می پرسم چه شده؟ بازجو می گوید پدرش را زده ایم؛ بعدا هم بیشتر می زنیم”.

به گفته خانم سروش، نیروهای امینی در زمان بازداشت همسرش، اتهام وی را “فعالیت در فضای مجازی” عنوان کردند و دفتر کار همسرش و منزل شخصی این خانواده را مورد تفتیش قرار دادند.

متن کامل این نامه در پی می‌آید:

«من، ستوده، همسر دکتر علیرضا ارادتی (داماد عبدالکریم سروش) هستم.

پنجشنبه ظهر ۱۷ آذر ۱۴۰۱، پنج نفر از ماموران وزارت اطلاعات (واجا) با لگد زدن به درب دفتر محل کار همسرم وارد می‌شوند. از قضای روزگار دختر ۱۸ ساله‌ ام که برای کنکور درس می خواند آنجا بود، در حضور او با الفاظ رکیک پدرش را کتک می زنند، دفتر را تفتیش می‌کنند.

بعد از آن همگی به منزل ما می آیند. دخترم را گریان می بینم. می پرسم چه شده؟ بازجو می گوید پدرش را زده ایم … بعدا هم بیشتر می زنیم! دستور می‌دهند گاوصندوق منزل را باز کنم، از محتویات داخل آن فیلم می‌گیرند. از مدارک خصوصی و غیرخصوصی. نمی‌دانم چه استفاده ای می خواهند بکنند. یک هارد و سی دی با خود می‌ برند که توضیح میدهم عکس خصوصی خودم و دو دخترم در آنهاست.

می‌گویم همسرم را به چه علت دستگیر کرده اید؟ می گویند به جرم فعالیت در فضای مجازی. می‌گویم کجا می‌ بریدش می‌گویند اداره پلیس! میپرسم کجا مراجعه کنیم. می‌گویند شنبه به زندان اوین مراجعه کنید. بماند که هر چه به اوین مراجعه کردیم خبری و اثری از همسرم نیافتیم. غرض از نوشتن این متن شرح مراجعات ما به اوین و پیگیری های مکرر ما برای همسرم نیست بلکه نحوه رفتار بازجوها با فرد دستگیر شده و خانواده اش است.

در این ۵۰ روز تنها چند بار اجازه دادند همسرم تلفن های کوتاهی در حضور بازجو به منزل بزند. گاهی با صدای لرزان گاهی با صدای خوب با ما صحبت می‌کرد.

اما بگذارید از دفعه‌ ای بگویم که بازجو به دروغ همسرم را واداشت به دخترم بگوید من دو روز دیگر با وثیقه بیرون می‌آیم و خودم تو را به جلسه کنکور میبرم! چه بازی روانی با دخترم انجام داد آن بازجو! چه شبی بر ما گذشت شب کنکور! چه جگری سوزاند از دخترم آن بازجو و چه اشک‌ ها که دخترم نریخت.

دختر کوچک ترم هم به وعده دروغین آن مامور چشمش به انتظار دیدن پدرش خشک شد. این بازی وحشتناک دوبار دیگر هم برای دخترانم تکرار شد. با این وعده‌ها همسرم را نیز همراه ما شکنجه دادند. در آخرین تلفنی که زد گفت از او خواسته اند تا مصاحبه کند.

این نوع مسلمانی را من تا به حال ندیده‌ بوده ام. دروغ می‌گویند و نماز می خوانند. هرگز نمی بخشمت بازجو.»

علیرضا ارادتی، دکتر داروساز ساکن تهران، در تاریخ ۱۷ آذر توسط نیروهای امنیتی در بازداشت شد.

بر اساس اخبار منتشر شده، بازداشت این شهروند در ارتباط با اعتراضات سراسری اخیر صورت گرفته است.

هفته گذشته رسانه های داخل ایران با انتشار گزارشاتی مدعی شدند که آقای ارادتی با «هدایت شبکه معاند جوانان محلات اقدام به هدایت آشوبگران و در عین حال تامین ملی و پخش پول بین اراذل و اوباش می‌کرده است.»

در رابطه با اعتراضات سراسری ۱۴۰۱

بازداشت مهسا امینی زن جوان ۲۲ ساله به بهانه بدحجابی توسط پلیس امنیت اخلاقی و سپس جان باختن او در زمان بازداشت به موج گسترده ای از اعتراضات سراسری در ایران دامن زد. معترضان در طولانی ترین اعتراض سراسری-پیوسته در عمر جمهوری اسلامی، با شعار محوری “زن، زندگی، آزادی” از ۲۶ شهریور ۱۴۰۱ در اعتراض به عملکرد، قوانین و ساختار حکومت به خیابانها آمدند. هزاران بازداشت شده، صدها کشته و زخمی از جمله نتایج برخورد خشونت آمیز نهادهای امنیتی-انتظامی با معترضان است. در این رابطه بیشتر بخوانید.