عدم اجرای قانون تعرفه‌گذاری، پرداخت نشدن کارانه‌ها، به کارگیری کارکنان در پایگاه‌های اورژانس دور از محل سکونتشان و همچنین اعمال نشدن تعرفه سختی کار برای پرسنل، از جمله دلایل اعتراض این افراد است.

بر اساس گزارش سالانه مرکز آمار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در سال ۱۴۰۳، دست‌کم ۲۲۵۵ تجمع اعتراضی در ایران ثبت شده است. از این تعداد، دست‌کم ۷۲۴ تجمع کارگری، ۱۱۸۷ تجمع صنفی، ۷۴ تجمع در حوزه اندیشه و بیان، ۴۷ تجمع دانشجویی، ۴۸ تجمع در حوزه محیط زیست و ۱۷۵ تجمع اعتراضی توسط شهروندان مالباخته یا افرادی که حقوق شهروندی‌شان تضییع شده، در ۳۱ استان کشور برگزار شد. علاوه بر تجمعات اعتراضی، دست‌کم ۷۰ اعتصاب صنفی و ۱۳۷۷ اعتصاب کارگری نیز در این مدت صورت گرفته است.