خبرگزاری هرانا – نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که ۸۲.۸٪ از زنان باردار در ایران دست‌کم یکبار در دوران بارداری با اشکالی از خشونت مواجه شده‌اند. آنها حداقل یکی از انواع خشونت جنسی، جسمی، روانی و مالی را در دوران بارداری تجربه کرده‌اند. خشونت روانی و اقتصادی از شایع‌ترین اشکال خشونت در این دوران گزارش شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از هم‌میهن، درصد قابل توجهی از زنان، در دوران بارداری اشکالی از خشونت را تجربه کرده‌اند.
در بسیاری از موارد، دوران بارداری که باید فرصتی برای آرامش و مراقبت باشد، به دوره‌ای از آسیب‌پذیری مضاعف برای زنان تبدیل می‌شود. گزارش‌های میدانی و روایت‌های کادر درمانی نشان می‌دهد که خشونت خانگی علیه زنان، نه‌تنها در این دوره کاهش نمی‌یابد، بلکه در موارد زیادی شدت می‌گیرد و اشکال مختلفی از آن در محیط‌های عمومی نیز قابل مشاهده است.
بر اساس نتایج یک پژوهش، ۸۲.۸٪ از زنان باردار ایرانی در این دوران، با خشونت مواجه شده‌اند. آنها حداقل یکبار شکلی از انواع خشونت جنسی، جسمی، روانی و مالی را در دوران بارداری تجربه کرده‌اند. خشونت روانی و اقتصادی از شایع‌ترین اشکال خشونت در این دوران، گزارش شده است. از سوی دیگر، بیشتر از ۶۰٪ زنانی که در دوران بارداری مورد خشونت قرار گرفته‌اند، قبلاً نیز قربانی خشونت شده و این موضوع در دوران بارداری آنها تشدید شده است. حتی پایین‌ترین و محافظه‌کارانه‌ترین برآوردها هم از شیوع نگران‌کننده خشونت علیه دست‌کم نیمی از زنان باردار خبر می‌دهد.
نتایج این تحقیق همچنین نشان می‌دهد بیش از ۶۰٪ از زنانی که در دوران بارداری مورد خشونت قرار گرفته‌اند، پیش‌تر نیز شاهد یا قربانی خشونت بوده‌اند و این وضعیت در دوران بارداری شدت یافته است. حتی محافظه‌کارانه‌ترین برآوردها نیز از شیوع قابل توجه خشونت علیه دست‌کم نیمی از زنان باردار در ایران حکایت دارد.
بر اساس مشاهدات کادر درمان، این خشونت‌ها نه‌تنها در فضای خصوصی خانه، بلکه در محیط‌های درمانی نیز قابل رویت است. یک پزشک عمومی در تهران گفته است که هر هفته چندین زن باردار قربانی خشونت خانگی به درمانگاه مراجعه می‌کنند، با این حال بسیاری از آنان تمایلی به شکایت یا پیگیری قانونی ندارند.
زینب حسینی، رزیدنت تخصصی زنان و زایمان، در خصوص مشاهدات خود طی سه سال اخیر گفت: “آن‌قدر زن باردار کتک‌خورده دیده‌ام که حد ندارد. برخی از آنان حتی از خرید اقلام ضروری توسط همسران‌شان محروم هستند و موارد متعددی از خشونت به‌دلیل جنسیت جنین مشاهده کرده‌ام.”
در این گزارش همچنین روایت‌هایی از تجربه مستقیم قربانیان ارائه شده است. پدیده، زن ۳۹ ساله دارای تحصیلات کارشناسی ارشد، گفته است: “در دوران بارداری، همسرم با وجود درآمد کافی از تامین نیازهای ساده مانند تغذیه و لباس کودک خودداری می‌کرد و من را تحت فشار قرار می‌داد تا هرچه سریع‌تر به کار بازگردم.”
ندا، زن ۲۸ ساله دیگری که مورد ضرب‌وشتم مکرر در دوران بارداری قرار گرفته، می‌گوید: “حتی خانواده‌ام هم خشونتی که می‌دیدم را به رسمیت نمی‌شناختند.”
با وجود گستردگی این پدیده، هیچ دستورالعمل مشخص یا قانونی مدونی برای مقابله با خشونت علیه زنان باردار وجود ندارد. اعظم موسوی، رئیس سابق انجمن متخصصان زنان و زایمان، در این‌باره گفت: “پزشکان بر اساس تشخیص فردی اقدام می‌کنند؛ نه دستورالعملی در اختیار دارند و نه ضمانت اجرایی برای اقدامات حمایتی وجود دارد.”
زهرا افتخارزاده، مدیر یکی از خانه‌های امن ویژه زنان خشونت‌دیده، نیز در گفت‌وگویی اعلام کرد: “بارداری نه‌تنها موقعیت زنان را در خانواده تقویت نمی‌کند، بلکه آنان را به اهداف آسان‌تری برای خشونت تبدیل می‌کند.” به گفته او، ۶۵ تا ۷۰٪ زنانی که پس از زایمان به این مراکز مراجعه کرده‌اند، در دوران بارداری خود نیز خشونت دیده‌اند.
بدون نظر
نظر بگذارید