خبرگزاری هرانا – در زندان قزلحصار کرج دست‌کم ۱۷ زندانی سیاسی به نام های سپهر امام‌جمعه، لقمان امین‌پور، میثم دهبان‌زاده، ابوالحسن منتظر، علی معزی، خسرو رهنما، حمزه سواری، اسدالله هادی، رضا سلمان‌زاده، رضا محمدحسینی، مصطفی رمضانی، صلاح‌الدین ضیایی، آرشام رضایی، اکبر باقری، زرتشت احمدی راغب، احمدرضا حائری و محمد شافعی، برای پنجمین روز متوالی در سلول‌های انفرادی این زندان نگهداری می‌شوند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، دستکم ۱۷ زندانی سیاسی در زندان قزلحصار کرج، کماکان در سلول‌های انفرادی نگهداری می‌شوند.

روز شنبه ۴ مردادماه، در پی یورش نیروی گارد ویژه زندان قزلحصار کرج با همراهی ماموران وزارت اطلاعات به محل نگهداری زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار کرج، شماری از زندانیان سیاسی به سلول‌های انفرادی منتقل شدند. براساس اطلاعات دریافتی هرانا، سپهر امام‌جمعه، لقمان امین‌پور، میثم دهبان‌زاده، ابوالحسن منتظر، علی معزی، خسرو رهنما، حمزه سواری، اسدالله هادی، رضا سلمان‌زاده، رضا محمدحسینی، مصطفی رمضانی، صلاح‌الدین ضیایی، آرشام رضایی، اکبر باقری، زرتشت احمدی راغب، احمدرضا حائری و محمد شافعی همچنان در سلول‌های انفرادی واحدهای یک و سه این زندان محبوس هستند.

برخی از این زندانیان در اعتراض به آنچه «خشونت سیستماتیک نیروهای امنیتی علیه زندانیان سیاسی محبوس در واحد ۴» عنوان شده، دست به اعتصاب زده‌اند. قطع ارتباط این افراد با خانواده و منابع خبری، دسترسی به جزئیات وضعیت آنان را دشوار کرده و هرانا در حال پیگیری اطلاعات تکمیلی در این زمینه است.

در خصوص جزئیات درگیری اخیر و دلایل انتقال گروهی از زندانیان سیاسی به سلول انفرادی باید گفت که روز ۴ مرداد، بیش از ۱۰۰ نیروی گارد ویژه با همراهی ماموران وزارت اطلاعات به بند زندانیان سیاسی در زندان قزلحصار کرج یورش بردند. در جریان این حمله، تلفن‌های سالن قطع شد، شماری از زندانیان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و تعدادی به‌صورت خشونت‌آمیز به سلول انفرادی منتقل شدند.

این اقدامات با هدف در هم شکستن مقاومت زندانیان برای تبعید سعید ماسوری، زندانی سیاسی به زندان زاهدان و اجرای حکم اعدام بهروز احسانی اسلاملو و مهدی حسنی، زندانیان سیاسی صورت گرفت.

نگهداری طولانی‌مدت در سلول انفرادی، به‌ویژه بدون دسترسی به ارتباطات، وکیل، مراقبت‌های پزشکی یا ملاقات، از جمله مصادیق شکنجه روانی به شمار می‌رود و در تعارض با اصول مندرج در میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و «قواعد نلس ون ماندلا» درباره رفتار با زندانیان است.